Zaterdag 29 juni 2024

Praag - Tynec nad Sazavou 49 km

totaal 158 km

De Lidl vlak naast de camping in Tynec is voor mij vandaag de fata morgana waar we op af koersen. De camping waar we naar toe gaan heeft hele slechte recensies. Nauwelijks voorzieningen, wc’s die niet op slot kunnen en dan ook nog smerig zijn. Het enige positieve punt dat we lazen is, dat er op 500 meter afstand een Lidl is. Eigenlijk net als thuis, maar daar vind ik dat heel gewoon. Hier is het ongekende luxe.

Om 8:30 uur vertrekken we vanaf ons nu al vertrouwde plekje op Praque-camp. We begonnen de ochtend met dichte mist. De Moldau was niet te zien. Minder dan 50 meter zicht dus. Nu is het alweer flink warm. Het wordt 33 graden vandaag.

Via een langgerekt park met heel veel hardlopers, skaters en fietsers verlaten we de stad. Ons beeld van de Tsjechen is nu dat ze sportieve natuurliefhebbers zijn.

Het is een pittige fietsdag. Veel onverharde slecht begaanbare paden, waardoor we geregeld moeten lopen.

Rond 14:00 uur zijn we beiden heel moe. We hebben koffie nodig.

We gaan een klein cafeetje binnen. De enige gasten die er zijn, hoorden we buiten al. Zes oude baasjes. De een schreeuwt nog harder dan de ander. Waarschijnlijk zijn ze behoorlijk hardhorend. Ze hebben allemaal een halveliterbierpul voor zich met daarnaast een borrelglaasje.

Het oude vrouwtje dat bedient sloft ieder kwartier langs het tafeltje van de heren. Als een wijkzuster tapt ze de bierpullen vol en daarna vult ze de kleine glaasjes met voor ieder een drankje op maat.

In het uurtje dat wij er zitten doet ze vier keer haar ronde. Dat is dan twee liter bier de man met vier keer een extra oppeppertje. Vreemd genoeg zie ik geen van de mannen naar het toilet gaan. Misschien is dat station al lang gepasseerd.

Ons beeld van de Tsjechen krijgt hier een kleine correctie.

Even wat feiten: de Tsjech drinkt gemiddeld 181 liter bier per jaar, de Nederlander 75 liter. Ook bij de borrels wint Tsjechië: acht tot negen liter pure alcohol per jaar. De Nederlander twee tot drie liter.

Wij houden het nu maar even bij echte Tsjechische koffie, althans: het blijkt Turkse koffie te zijn. Koffie gekookt met water. Veel drab drijft bovenop, de rest zakt naar de bodem. Hij is zo sterk dat we snel weer helder zijn en ik, nog net op tijd, het toilet kan halen.

Tegen vijven bereiken we de camping. Deze ligt prachtig langs het riviertje Sávaza . Een enorm veld met alleen maar kleine tentjes. Een deel van de kampeerders is op trektocht met de kano, enkelen met de fiets. Verder zijn het allemaal jonge mensen die hier het weekend komen vieren. Vanuit een oude tourbus wordt er vooral veel bier verkocht.

De sfeer is heel relaxed. Er blijven maar mensen komen die op willekeurige plaatsen tentjes neerzetten. En de mensen om ons heen die er al zijn, worden steeds meer dronken.

JM zet ons tentje op en ik ga heerlijk in mijn eentje genieten van de Lidl. Het is er heerlijk koel en het assortiment is geweldig.

Als ik terugkom staat de tent, maar JM zit er wat sipjes bij. Hij zit er helemaal doorheen. Het is ook nog steeds 30 graden. Ik stel voor om even te zwemmen in de rivier om onze gore lijven schoon te spoelen en iets af te koelen. Dan kunnen we gelijk de douches skippen. Die zijn toch niet echt aanlokkelijk op deze camping. Daarna maak ik een zeer voedzame en gezonde Lidl-soep om ons weer wat energie te geven. JM blijft zich toch nog waardeloos voelen.

Als hij met frisse tegenzin water gaat halen voor de afwas komt hij opgetogen terug. In het kroegje naast de camping speelt een leuke band.

We gaan kijken en zijn zeer verrast door het niveau van de geweldige muzikanten. Twee spelen vierhandig piano, er is een sax, een bas, twee gitaren, een mondharmonica en een cajon. Ze spelen allerlei bekende Tsjechische nummers en Amerikaanse standards

HetVU die jong en oud meebrullen. Er wordt prachtig gedanst. Ik zie JM per minuut opknappen. Hij geniet hiervan nog veel meer dan van de jazz in Praag. Hier zorgt muziek voor een feestje voor iedereen, dat waarschijnlijk nog heel lang zal duren.

Joke