Woensdag 15 juli 2020

Anderen - Zandpol 48 km totaal 698 km

Na een luxe ontbijt in droomhotel ‘t Heinenhoes in Anderen pakken we onze, deels nog natte, spullen in. Gisteren bij aankomst hebben we de verwarming aangezet en het raam open. Zelfs JM keurde dit niet af, terwijl hij altijd superoplettend is wat betreft nutteloos energieverbruik.
Ik denk dat de volgende gast
zal zeggen dat kamer ‘Hillegien’ prima was en sfeervol, maar wel erg muffig rook. Excuses hiervoor.

We fietsen verder door Drenthe. Nooitgedacht. Grolloo. Marokko. Je waant je in een wondere wereld.
We pauzeren midden in een bos op een bankje onder een paar enorme bomen. Even daarna gaat een man met een enorme omvang, type Hagrid, naast ons zitten. Hij zet zijn wandelstok en zware rugzak met achttien kilo bagage, naast zich neer. Hij loopt het Pieterpad (als deze naam inmiddels nog politiek correct is). ‘Die rugzak is veel te zwaar’. Zijn tent en slaapspullen heeft hij al naar huis gestuurd. Hij klaagt ook steen en been over de saaie bosweg met alleen maar bomen om naar te kijken. Ik bied hem koffie aan, maar hij bedankt beleefd. Hij heeft meer zin in een lekkere cappuccino. Helaas zit die niet in ons aanbod. Hij is een Limburger en liep ook naar Santiago. Hij ziet dei schelp achterop mijn fiets en zo hebben we toch iets gemeenschappelijks om over te praten. Zijn humeur verbetert.

Ons eindpunt van vandaag is camping Buitenland in Zandpol. We waren hier eerder, omdat mijn oud-collega B. hier werkt. Het is een heel bijzondere camping.
Dit is het vierde seizoen dat de camping draait. Op negen hectare staat een enorme diversiteit aan eigen tenten, bijzondere campertjes, opgepimpte caravans, huurtenten en huizen die mensen zelf ontworpen en gebouwd hebben. Zo heb je bijvoorbeeld The Spaghetti Church en een verbouwde GVB-bus.
Buitenland noem zichzelf dan ook een eigenzinnige en kleurrijke camping.
Nadat we ons snel installeren op het achterste veld, gaan we naar het middelpunt van de camping: het grote terras bij het restaurantje.
Daar is het een komen en gaan van kinderen op leuke meerpersoons fietskarretjes. Ouders die genieten van veel bier en veel witte wijn en, bitterballen of veganistische bietenballen.
Op de achtergrond is een yogagroepje bezig en een lachworkshop.
Het hoogtepunt van de avond is de pubquiz.
Rond de honderd voornamelijk dertigers en veertigers doen enthousiast mee. Bij de muziekvragen gaat de inmiddels redelijk teute meute helemaal los. Er wordt luidkeels meegezongen en de polonaise wordt ingezet. Het kroost loopt er enthousiast doorheen te joelen.
Even is iedereen corona vergeten. Een ontlading na al die maanden thuis werken, je kids aan het schoolwerk zien te krijgen en tot overmaat van ramp het feit dat je niet naar je favoriete vakantieland kan gaan... Dan maar hier helemaal los gaan.
Tegen elven gaat de meute richting hun eigen veldjes. Daar worden tientallen kampvuurtjes aangestoken. Kinderen en ouders zitten er knus omheen. Het hele terrein is gehuld in de rook. Maar ook al horen wij inmiddels tot de redelijk kritischen als het gaat om fikkie stoken, dit euforische samenzijn doet je even minder principieel zijn.
Het CO2-probleem en corona lijken heel ver weg.

Joke