Zondag 11 juli 2020

Grou - Dokkum 62 km totaal 497 km

Weersvoorspellingen wil ik alleen maar bekijken om mooie zonnetjes te zien. Voor vandaag is dat het geval, maar vanmorgen worden we om zes uur gewekt door een plensbui. Daar word ik nou chagrijnig van. Er is al genoeg gevallen. Nog nooit heb ik Friesland zo groen gezien in juli.
We dutten weer verder, want slapen in een tent waar de regen op klettert is heerlijk.
Na een uur wordt het toch droog en dan begint het ritueel van opstaan, fietskleren aan, ontbijten, tent inpakken en wegwezen.
Ook al is het zonnetje nog aarzelend, wat is het ánders fietsen dan de afgelopen drie dagen.
Prachtige Hollandse luchten, weilanden met koeien en paarden, molens, torenspitsen. De rust en de ruimte zijn overweldigend. Waarom ervaar ik die veel minder als ik vanuit Oegstgeest fiets? Is het toch het gevoel van vrijheid na de lockdown, ook al heb ik daar nauwelijks hinder van ondervonden. Nou ja: we hebben toen veel gefietst, maar wij bleken niet de enigen en dát gaf juist het benauwde gevoel van een te volle Randstad.

We beginnen met een pontjestocht door het natuurgebied De Alde Feanen. De pontjes zijn coronaproof ingericht. Het pinapparaat is bevestigd aan een lange stok, maar er is zelden bereik, dus er staat ook een melkbus waar je contant geld in kunt doen en zelf je wisselgeld uit kunt pakken. Heel coronaproof, maar nu heb ik wel weer vijftigcentmunten voor de douches op de camping.

Na het derde pontje krijgen we weer even een bui. Een goed excuus voor een ‘appeltaartmoment’. Dan weer verder naar pontje vier: zonnepont Schalkediep. Juist op deze pont had JM zich verheugd. Maar helaas. De pont vaart niet ‘wegens corona’. We vragen ons af of de vrijwilligers van de Stichting Grou Actief ernstig geveld zijn door het virus of dat zonneponten extra kwetsbaar zijn. Hoe dan ook, het stond nergens aangekondigd. We zien de overkant, maar moeten vier kilometer fietsen naar de eerstvolgende brug en dan weer vier kilometer terug tegen de wind in. En dan zijn we weer bij de zonnepont.

Onze volgende missie is Bever Sport in Leeuwarden. Onze regenjassen zijn door alle nattigheid van de afgelopen dagen en voorgaande jaren zo verteerd dat je ze nog nauwelijks regenjassen kunt noemen.

Ook bij Bever is het corona troef. Na een half uur mogen we naar binnen. JM blijft in de etalage staan om de fietsen te bewaken. Ik doe de voorselectie en JM past in de etalage.
Een uur later zijn de jassen gekocht en kunnen we toekomstige hoosbuien met een glimlach verwelkomen.

Rond half zeven komen we aan op de camping van Dokkum. Van de twee douches is er één open. Corona. Iedereen moppert erover, want je moet in de rij aansluiten in een hokje van twee vierkante meter.
Gelukkig is ons ritme anders. We kunnen in alle rust douchen.

Joke