Vrijdag 10 juli 2020

Sloten - Grou 45 km totaal 435 km

Vandaag maken we een prachtige rit van Sloten (Sleat) naar Grou. Hiermee wijken we af van ons oorspronkelijke plan om via Harlingen te gaan.
Zo net boven Sneek komen we in een natuurgebied, waar we een bord van een bij vier meter met allerlei wetenswaardigheden over de geschiedenis van het landschap aantreffen. Aangezien de letters vrij klein zijn, is het een flinke tijdsinvestering om het allemaal te lezen. Onder een meterslange tijdlijn staan een stuk of tien kaders met informatie en illustraties.
Een kwartier lang lopen we heen en weer langs de meterslange info. Dan weer lezen we een paneel rechtsboven, dan weer linksonder.
‘Het schijnt interessant te zijn’, zegt Joke, ‘maar ik snap er niets van. Het lijkt wel of twee verschillende mensen ons net iets anders willen zeggen over hetzelfde onderwerp.’
Een feilloze analyse. Ik had al gezien dat de plaatjes niet bij de juiste praatjes waren geplaatst en ook dat men het hier met de spelling van de werkwoordsvormen niet zo nauw had genomen.
Na de volledige vier vierkante meter informatie te hebben doorgeworsteld, kunnen we alleen maar constateren dat iemand hier ons iets duidelijk wilde maken, maar dat we geen idee hebben wát... Zonde van de tijd, van al die platen en de verf.

Gelukkig kan het ook anders. Even na Sloten ligt het dorpje Wijckel. Er staat een kerkje dat meteen de aandacht trekt.
Ergens op het web vind ik ‘s avonds de volgende omschrijving:
‘Een robuuste toren met zadeldak rest van wat ooit een 14e-eeuwse kruiskerk was. Nu zoekt een 17e-eeuwse zaalkerk als het ware bescherming bij de machtige toren, uit wiens galmgaten de sonore klanken komen van een luidklok uit 1388.’
In een paar prachtige zinnen is de schets compleet.
Ik heb niet het idee dat ik het beter zou kunnen beschrijven.
Ook dit is taal, maar dit keer wel begrijpelijk.

Jan Marten