Maandag 18 juli 2022

Ferrara - Chioggia

97 kmtotaal 1273 km

Dit deel van de route staat niet in ons routeboekje. JM is nu aan zet. Hij heeft gisteravond de route gemaakt:85 kilometer. Een testcase voor toekomstige reizen, omdat we bedacht hebben dat we vaker in Italië eigen routes willen fietsen.

We rijden eindeloos over dijkjes, langs de Po en andere rivieren.

Het is een voordeel dat het vlak is. Een nadeel dat er op dijkjes geen schaduw is en dan is 38 graden echt heet.

Via Google Maps en Pocket Earth zoek we naar cafeetjes, voor even rust en even geen zon. Tevergeefs: of ze staan te koop of ze zijn gesloten.

We zijn al blij als we even van de dijk af kunnen en in een dorpje een bankje in de schaduw vinden of ons kleedje ergens kunnen neerleggen. Gelukkig hebben we brood en kaas bij ons, bananen en Toscaanse reuze kersen.

Af en toe moeten we een rivier over. Rond 15:00 uur staat bij een brug de melding ‘ponte chiuso’. De volgende brug dan maar. Tien kilometer verder. En weer de melding: ‘ponte chiuso’. Op naar de volgende. JM heeft een fysieke dip. We stoppen bij een grote boom. Energiereepje, banaan en noten. En een overmijdelijk dutje.

Verder naar brug drie. Bingo: we kunnen naar de overkant.

Inmiddels is de avondspits begonnen en rijden we geregeld langs een drukke weg met veel vrachtverkeer. Dat vraagt veel concentratie.

Rond 18:30 uur rijden we een van de acht campings van Chioggia op.

De camping ligt aan zee. Het leek ons thuis de meest leuke. Geen feestcamping. Veel Italianen. We worden heel hartelijk ontvangen.

Ons plekje is keurig aangeharkt zand. We zetten de tent op en willen nog even de zee in plonzen. Vanuit de zee zien we een prachtige zonsondergang boven het land. Voor ons een omgekeerde wereld.

Rond 21:00 uur koken we een voedzame linzensoep. Een lekkere salade erbij en een flesje witte wijn van de campingbar. Onze twee kaarsjes gaan aan.

Bij het hotel naast de camping is een feestje aan de gang. De muziek klinkt steeds luider. Bekende deunen, waarbij de zang live wordt uitgevoerd door een man met matig talent. Ik haal mijn schouders erover op, maar bij JM groeit de irritatie.

We kunnen elkaar niet meer verstaan.

De zanger wordt hoorbaar meer dronken, wat de zuiverheid van het zingen niet ten goede komt.

Om 23:30 uur, bij de inzet van ‘YMCA’, is de maat bij JM meer dan vol. Dit is erger dan de vliegtuigen van Schiphol, die ons woongenot thuis geregeld drastisch beperken. Mijn pogingen om zijn boosheid te sussen zijn kansloos. Hij wil eigenlijk direct vertrekken. Het compromis is in vijf minuten gesloten: we vertrekken morgen.

We passen ons reisplan aan. Niet via ferry’s langs de verschillende eilandjes naar Venetië, maar gewoon op de fiets met een tussenstop.

En dan wandelen we naar de zee, zitten in het zand aan de rand van het water, waar een bijna roze maan het kabbelende water feeëriek verlicht.

Tegen één uur wandelen we terug naar de camping, die inmiddels in diepe rust is.

Joke