Zaterdag 16 juli 2022

Bologna

0 kmtotaal 1097 km

We slapen uit vanmorgen. Althans,voor zover het uit te houden is indeze bedompte kamer. Geen airco. Alleen een lawaaierige ventilator, die we halverwege de nacht hebben uitgezet, omdat JM steeds wakker werd door nare dromen over angstaanjagende machines.

Om negen uur zitten we aan het eenvoudige ontbijt van onze B[e-38]B. We zijn kennelijk de enige gasten. Er is één vers croissantje en verder komt de wat lompe zoon van de eigenaar met wat verpakt brood, roggebrood en kaas.

JM ziet dat de pakjes vruchtensap op springen staan: ver over de datum.

Inmiddels hebben we buskaartjes voor de normale prijs en staan we tegen elf uur in Bologna.

De stad heeft vele namen.

‘La rossa’ (de rode). Rode huizen, maar ook politieke zijn de ‘rooien’ hier nadrukkelijk aanwezig. We zien dan ook opvallend veel graffiti met activistische leuzen: ‘Weg met Airbnb, weg met easyJet. Studenten hebben recht op betaalbare woonruimte’.

Ik denk dat ons eeuwenoud kamertje in onze B[e-38]B best geschikt is als studentenkot.

Ook wordt de stad ‘La dotta’ (de geleerde) genoemd. Hier is de oudste universiteit van Europa, met veel internationale studenten.

We komen geregeld net afgestudeerden tegen, die een dag lang met een laurierkrans lopen, met linten in de kleur van de faculteit. En net als bij ons moet er die dag tot diep in de nacht gedronken worden. Ze eindigen in een fontein.

Voor het eerst hebben we voor het bezoek van een stad een soort planning gemaakt. Die vanzelfsprekend ten alle tijden kan worden aangepast.

Natuurlijk gaan we kerken bezoeken. Het worden er acht. Lijkt veel, maar de vier op het Piazza Santo Stefano zitten aan elkaar vast.

Omdat Bologna ook nog ‘UNESCO City of Music’ is, kijken we wat er muzikaal te beleven is. We passeren het conservatorium, waar we vanuit de open ramen de lessen horen van een zanger en zangeres. Het is hier duidelijk het land van de opera. Drama galmt door het steegje.

We bezoeken het ‘Museo internazionale e biblioteca della musica’. Zo zien we gelijk weer een van de honderden palazzi van binnen.

Lunchen doen we in de studentenwijk, in een voormalige paardenstal. Een enorme ruimte, waarin eten centraal staat. Aan de muur de tekst: ‘The day which FOOD will loose its HISTORY and VALUE there will be no more hope’ (Carlo Petrini, oprichter van de ‘International Slow Food Movement’). In aparte gedeeltes van de grote ruimte is er aandacht voor het tegengaan van voedselverspilling en van stadstuinen.

Als je een klein bedrag extra betaalt, kan iemand met weinig geld gratis een pizza krijgen. In zo’n bewust levende omgeving eten we onze pizzapunt tot de laatste kruimel op.

Het mooiste hebben we voor het laatst bewaard: een bezoek aan de ‘Biblioteca communale dell’Archiginnasio’, de openbare stadbibliotheek. Het gebouw uit 1562 moet schitterend zijn.

Als we er im 14:30 uur arriveren blijkt de bibliotheek op zaterdag om 14:00 uur sluiten. Maandag om 9:00 uur zijn we weer welkom.

Niet fijn voor ons, wel voor de medewerkers. Lekker de rest van het weekend je kunnen onderdompelen in deze heerlijke stad.

We sluiten de dag af met een combinatie van muziekstad en Bologna als ‘La grassa’ (de vette), culinaire stad.

In ‘Bravo Caffè’, een jazzcafé-restaurant eten we heerlijk op een terras dat de hele straat beslaat. Een jazztrio maakt er een feestje van.

Bologna: een bruisende stad, waar we graag terugkomen.

Joke