Woensdag 24 augustus 2016

Tragacete - Cuenca
74 km totaal 235 km

Om 8.30 uur staan we weer beneden in de hal, omdat we dan kunnen ontbijten was ons gisteren verteld.
JM heeft daarvoor al zijn binnenband verwisseld, want deze was vanmorgen weer plat. Vandaag dus op zoek naar een nieuwe binnenband, want we hebben beiden één reserveband.

We lopen de eetzaal binnen en zien geen gedekte tafels, geen andere gasten en ook weer niemand van het hotel.
We doen weer dezelfde acties als gisteren bij aankomst. Zoeken, bellen en opbellen. Geen resultaat. Dat hele ontbijt kan ons gestolen worden, maar we willen wel onze fietsen en de garage zit op slot.
JM gaat buiten op zoek. Eerst naar het restaurant even verderop, dat dezelfde naam als het hotel draagt. Gesloten. Een man van het restaurant ernaast vraagt of JM ontbijt wil. Dat wil JM, maar niet hier. Na wat heen en weer gestuntel blijkt dat de gasten van het hotel hier moeten ontbijten.
Handig als ons dat even verteld was.

Inmiddels is de oude baas in de hal van het hotel gearriveerd en probeer ik uit te leggen dat we willen ontbijten en dan willen vertrekken en dat JM op onderzoek uit is.
Uit de oude baas komen nu een hoop onverstaanbare zinnen. De onverstaanbaarheid zit deze keer niet in het Spaans, maar vooral in zijn bijna tandeloze mond die de zinnen uitspreekt.
Gelukkig komt JM net weer terug met zijn verhaal.
Ik wil nu dat de oude man direct de garage openmaakt en dat we dan met de fietsen naar het ontbijt gaan.
Hij protesteert, maar ik herhaal mijn verzoek nogmaals duidelijk in redelijk Spaanse zinnen en daar wordt hij weer wat milder van. Hij vertelt nog over zijn kinderen die Duits en Engels spreken. We bedanken hem nog en peren hem snel met de fietsen.
Het ontbijt is verder prima en dan zitten we pas om 10.00 uur op de fiets.

We hebben besloten om vandaag iets verder te fietsen dan gepland en niet naar de camping 7 km voor Cuenca te gaan, maar na Cuenca zelf. Ik heb gisteren het goedkoopste hostal gebeld en er was plek, ook voor de fietsen.

In de zinderende hitte fietsen we weer heuvel op en af en ik merk dat ik mezelf gaande houd door de gradatie van zwaarte te koppelen aan tijd en actie.
Als ik nog rond de 10 km bergopwaarts kan fietsen is even een stilstaan en een slokje water om het half uur heel prettig.
Als ik al na een kwartier moet pauzeren gaat de helm af, drink ik wat en moet ik even uitpuffen.
Als het 5 km per uur wordt ga ik bijvoorbeeld bedenken dat sommige vluchtelingen het veel zwaarder hebben en dat het met zo'n Koga met wat tegenwind voor hen aanvoelt als voor mij een tochtje met een Jaguar met airco.
Als ik iedere minuut voorbij zie gaan en nog nauwelijks de trappers rond kan krijgen, stel ik me voor dat iemand die me lief is in nood is.
In het laatste stadium kan ik niet meer fietsen, maar wordt het klunen en dat valt niet mee.
Als het echt niet meer lukt, blijft alleen lopen over en dat is pittig met al die bagage op de fiets.
En als ook dit niet meer haalbaar is brengt JM eerst zijn fiets boven en daarna die van mij. Dat is pas echt liefde en ook wel zo handig, want om mij daar dan achter te laten is ook al zo wat.

Toch is het vandaag redelijk te doen qua hoogte, maar door de sterke tegenwind komen we niet hard vooruit. En echt verfrissend is hij ook niet, we worden lekker geföhnd.
10 km voor Cuenca geeft Google Maps een kortere route aan en ook in het routeboekje staat iets over een pad naast de weg. Een mooi pad langs de rivier, wel met veel keien. Na een tijdje moeten we een brug over. De brug is niet meer in gebruik, helemaal total loss. Dan verder naar de volgende brug. We genieten van het schoon van het meanderende stroompje.
En we volgen Google Maps. Vreemd genoeg wordt de afstand naar ons einddoel steeds groter en blijkt ook de tweede brug in onbruik geraakt.
Weer verder. Uiteindelijk komen we weer op een verharde weg en een man wijst ons de weg. Even later komen we weer op onze route uit, maar wel 5 km vóór het punt waar Google Maps ons deed afslaan. Uiteindelijk dus 10 km extra vandaag, maar ook anderhalf uur.
Dan hebben we dus wat minder tijd om Cuenca te bekijken.

Wel weer dankzij Google Maps rijden we direct naar ons hostal. Dit zit op de derde verdieping in een appartementencomplex. De eigenaar loopt mee naar beneden om de fietsen in de garage te zetten, denken we. Beneden aangekomen wil hij mijn fiets in de lift van nog geen vierkante meter stoppen. Niet dus. Ik zeg dat ik hem wel naar boven kan dragen. Dat wil hij niet en hij sprint met mijn fiets zes trappen op.
JM gaat ondertussen naar een fietsenmaker een paar kilometer verderop voor een 'cámara/pneumatico interior' met als 'medida' 'veintiocho pulgadas' (binnenband van 28 inch).
Daar aangekomen blijkt de winkel dicht. Vakantie.

Het is al na 20.00 uur als we fris gedoucht wandelen naar de bovenstad van Cuenta, waar we vooral de kathedraal graag willen zien. Onze Peruaanse gastvrouw verzekert ons dat de kathedraal pas om 22.00 uur sluit. Dat is dan weer zo heerlijk in Spanje.
Via een schitterende loopbrug, ontworpen door Eiffel, die van die toren, bereiken we de bovenstad, met de beroemde hangende huizen.
Via kronkelende steegjes komen we bij de kathedraal. Gesloten. Balen. Het pleintje ervoor is gezellig vol met terrasjes. Enige minpunt is dat midden over het plein auto's en ook stadsbussen rijden.
We besluiten om maar lekker te borrelen en happen en te kijken en luisteren naar alles om ons heen.
Laat in de avond wandelen we terug, genietend van de mooi verlichte rotswanden, Eiffelbrug, hangende huizen. Beetje kitsch dat wel. Beetje Valkenburg en Rocamadour, maar hier kunnen we het hebben.
En dan proberen te slapen in een benauwd kamertje met een luid snorrende ventilator die enige verkoeling biedt.

Joke