Woensdag 2 mei 2012
Door: Jan Marten en Joke
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
04 Mei 2012 | Frankrijk, Noyon
Les Rues des Vignes - Noyon
82 km totaal 508 km
Om half zeven gaat de wekker. Dus een kwartier later ben ik echt wakker. Ik ga naar het huis van Mme Bretzner, maar de deur blijkt op slot te zijn. Fijn. Zometeen wil iedereen tegelijk in de badkamer zijn. Bovendien komt bij mij de gedachte op wat er zou gebeuren als je 's nachts naar het toilet zou moeten. Deur dicht, wc onbereikbaar; dan maar een gaatje graven in de tuin?
Zo rond half acht gaat de deur van het slot. Uiteindelijk hebben we om twee minuten over acht de fietsen ingepakt en wel voor de deur van Mme Bretzner staan. De afspraak voor het ontbijt was: 8 uur. Vijf mensen zitten hongerig op ons te wachten. Als wij aanschuiven mag iedereen beginnen. Ach, wel een lekker ontbijtje. Het samenzijn met de andere Santiago-gasten is bijzonder. Maar in die huiskamersfeer met een ronddartelende Mme Bretzer is eigenlijk alles een beetje 'fout'. Vind ik.
Om 9 uur zitten we op de fiets. De tent is nog behoorlijk nat.
Ook hier weer prachtige jaagpaden.
In Saint-Quentin lunchen we uitbundig.
Vandaag denk ik op de fiets na over het begrip 'Toutes directions' dat je overal op de borden rond en in dorpen en steden aantreft. Kun je aan de ene kant kiezen tussen 'Toutes directions' en aan de andere kant wat schijnbaar willekeurige plaatsen van bestemming. Ja, een nuchtere Nederlander slaat hier op tilt. Als je aan de ene kant toch al alle kanten op kunt, waarom is die andere weg dan? En waarom zet je er dan een bord bij?
De Fransen bedoelen natuurlijk 'Doorgaand verkeer', daarbij kan ik me tenminste wat voorstellen. Het zal de Franse cultuur wel zijn. Maar is dat verder ook zo? Als 'alles inbegrepen' is, krijg ik dan toch niet een extra rekening?
Dat blijkt niet zo te zijn, want onder het mijmeren over dit thema is het relatief mooie weer omgeslagen in regen.
We zoeken een hotel in Noyon. Het hotel waarheen we door de Tourist Info worden verwezen, geeft ons speciale pelgrimskorting! We maken er dankbaar gebruik van door de tent in de hotelkamer op te zetten. Nou ja, dat was Jokes actie. Verder hebben we nog wat dingen gewassen. Tenminste: Joke heeft gewassen. Ik heb geholpen met ophangen.
Eigenlijk doet Joke heel veel: sinds ze de kaartlezer is, laat ik het helemaal aan haar over. Ik rij wel af en toe vooruit maar ik probeer te stoppen bij alle kruispunten. (Fransen zouden waarschijnlijk wel zeggen: 'toutes' kruispunten.) Joke vraagt de weg, doet de boodschappen en checkt in en uit, terwijl ik buiten op de fietsen pas. Ze heeft toch altijd graag een cursus Frans willen volgen. Dat is voor mij natuurlijk een prachtig excuus om haar overal op af te sturen.
Verder zet Joke de tent op, breekt hem af, en kookt.
Het is goed om haar bij mij te hebben...
In Noyon eten wij bij de lokale pizzeria. De goede lezer zal zich afvragen of er in Noyon ook niet-lokale pizzeria's zijn. Ik weet het niet. Misschien weet Joke het.
Jan Marten
82 km totaal 508 km
Om half zeven gaat de wekker. Dus een kwartier later ben ik echt wakker. Ik ga naar het huis van Mme Bretzner, maar de deur blijkt op slot te zijn. Fijn. Zometeen wil iedereen tegelijk in de badkamer zijn. Bovendien komt bij mij de gedachte op wat er zou gebeuren als je 's nachts naar het toilet zou moeten. Deur dicht, wc onbereikbaar; dan maar een gaatje graven in de tuin?
Zo rond half acht gaat de deur van het slot. Uiteindelijk hebben we om twee minuten over acht de fietsen ingepakt en wel voor de deur van Mme Bretzner staan. De afspraak voor het ontbijt was: 8 uur. Vijf mensen zitten hongerig op ons te wachten. Als wij aanschuiven mag iedereen beginnen. Ach, wel een lekker ontbijtje. Het samenzijn met de andere Santiago-gasten is bijzonder. Maar in die huiskamersfeer met een ronddartelende Mme Bretzer is eigenlijk alles een beetje 'fout'. Vind ik.
Om 9 uur zitten we op de fiets. De tent is nog behoorlijk nat.
Ook hier weer prachtige jaagpaden.
In Saint-Quentin lunchen we uitbundig.
Vandaag denk ik op de fiets na over het begrip 'Toutes directions' dat je overal op de borden rond en in dorpen en steden aantreft. Kun je aan de ene kant kiezen tussen 'Toutes directions' en aan de andere kant wat schijnbaar willekeurige plaatsen van bestemming. Ja, een nuchtere Nederlander slaat hier op tilt. Als je aan de ene kant toch al alle kanten op kunt, waarom is die andere weg dan? En waarom zet je er dan een bord bij?
De Fransen bedoelen natuurlijk 'Doorgaand verkeer', daarbij kan ik me tenminste wat voorstellen. Het zal de Franse cultuur wel zijn. Maar is dat verder ook zo? Als 'alles inbegrepen' is, krijg ik dan toch niet een extra rekening?
Dat blijkt niet zo te zijn, want onder het mijmeren over dit thema is het relatief mooie weer omgeslagen in regen.
We zoeken een hotel in Noyon. Het hotel waarheen we door de Tourist Info worden verwezen, geeft ons speciale pelgrimskorting! We maken er dankbaar gebruik van door de tent in de hotelkamer op te zetten. Nou ja, dat was Jokes actie. Verder hebben we nog wat dingen gewassen. Tenminste: Joke heeft gewassen. Ik heb geholpen met ophangen.
Eigenlijk doet Joke heel veel: sinds ze de kaartlezer is, laat ik het helemaal aan haar over. Ik rij wel af en toe vooruit maar ik probeer te stoppen bij alle kruispunten. (Fransen zouden waarschijnlijk wel zeggen: 'toutes' kruispunten.) Joke vraagt de weg, doet de boodschappen en checkt in en uit, terwijl ik buiten op de fietsen pas. Ze heeft toch altijd graag een cursus Frans willen volgen. Dat is voor mij natuurlijk een prachtig excuus om haar overal op af te sturen.
Verder zet Joke de tent op, breekt hem af, en kookt.
Het is goed om haar bij mij te hebben...
In Noyon eten wij bij de lokale pizzeria. De goede lezer zal zich afvragen of er in Noyon ook niet-lokale pizzeria's zijn. Ik weet het niet. Misschien weet Joke het.
Jan Marten
-
06 Mei 2012 - 06:58
Wilma:
Weer een leuk verhaal, jammer dat jullie steeds regen hebben. De Joke uit dit verslagje is precies de Joke zoals wij haar bij we bieb kennen. Leg je er bij neer, dat werkt het beste en het heeft zo z'n voordelen!
Fijne reis verder samen en ik duim voor beter weer. -
06 Mei 2012 - 08:40
Barbara:
Alweer een leuk verslag. Zelfs nog een klein refo tintje ad pelgrimage gevonden: het geb huis van Calvijn. Zou hij geweten hebben dat de perlgrimsroute ongeveer langs dat huis loopt? Al die rechte lijnen, die omhoog wijzen, daar word je wel een beetje steil van.
Succes bij jullie volgende traject, we zien uit naar het verslag! -
06 Mei 2012 - 10:19
Rob En Gonnie:
Met al deze leuke verslagen beleven wij ook een soort vakantie. Leuk hoor! Vanuit onze luie stoel mee genieten.
Aan de was te zien zijn de fietsbroeken nog niet versleten.
We hopen voor jullie dat het weer beter wordt en dat jullie veel plezier hebben met toutes directions. En waar die naar toe leiden.... the answer is blowing in the wind.
Veel plezier samen. -
06 Mei 2012 - 16:12
Gerben En Coreisha:
Vanochtend ging om 8 uur de wekker. Mijn fout: ik was deze vergeten uit te zetten. Rond 11 uur stonden we uiteindelijk op.
Ik besloot een kleine voorsprong te nemen op Coreisha en bewoog mij als een gepensioneerde kreupele richting de rand van ons bed. Ik pakte een broek en een t-shirt en startte mijn reis.
Het tempo leek er meteen goed in te zitten. Dat was ook wel nodig, want van al dat slapen moet je doorgaans enorm plassen. Zo ook nu. Binnen enkele minuten wist ik de slaapkamerdeur te vinden.
Daar kwam echter de eerste tegenslag. Mijn telefoon! Het leek mij wel zo handig om mijn telefoon bij mij te hebben, dus moest ik even terug.
Toen ik weer bij de deur was aangekomen kwam ik een poes tegen. Onze poes is een soort Roes (inside familie info): ze zeurt altijd om eten.
Graag wilden ik en mijn volle blaas snel de route richting het toilet vervolgen. Daar stak de poes echter een stokje voor. Ze bleef aandacht vragen, kopjes geven en de weg blokkeren.
Eenmaal langs de poes gekomen daalde de weg plotseling met 3 meter. Hierop was ik gelukkig voorbereid, nu ik zelfs in de vroege ochtend weet waar mijn trap is.
Al mauwend en krabbend liet de poes mij weten nu toch wel erg zin te hebben in het gister gekochte blikvoer van de plaatselijke supermarkt. Maar ja, wat is plaatselijk? Een regenbui waardoor slechts Warfum nat wordt: dat is plaatselijk.
Al zuchtend en steunend gaf ik het eten. Half slapend sleepte ik mijzelf eindelijk naar mijn welverdiende toiletbril, alwaar ik zittend een plas kon doen. Zittend, want 's ochtends kan staan nog wel eens problemen opleveren, omdat de lauwwarme gele straal op dat tijdstip toutes directions op kan gaan.
Maar ja. Wat is 'alle richtingen' in een WC van 1 vierkante meter?
Nog even mijn gulp dicht, anders krijg ik last van pelgrimstocht.
In de keuken aangekomen, rond 12:30 uur, bereik ik tevens het einde van mijn bestemming. De heilige Egbertus, Douwe Egbertus begroet mij vanaf een pittoresk aanrecht, tezamen met het apparaat dat genezing van de 'ochtendwonden' moet bewerkstelligen.
Een kleine 5 minuten later is het zover: ik drink een kop koffie en ben als herboren. Ik ben weer volledig genezen.
Mijn medepelgrim hoor ik inmiddels van de trap strompelen. Ze beweegt zich eerst naar de wasmachine om een was te draaien. Ik begroet haar vrolijk en krijg een schoen naar mijn hoofd.
Oh. Jullie ook veel plezier met de reis.
Groetjes, Gerben en Coreisha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
