Donderdag 3 mei 2012

Noyon - Compiegne
34 km totaal 542 km.

We krijgen al klachten dat we achterlopen met de verslagen. We doen ons best, maar we hebben ook vakantie. Gisteren schreef Jan Marten over onze rolverdeling wat betreft taken, met name wat betreft het kamperen. Het is inderdaad een vrij traditionele rolverdeling, want JM is er natuurlijk voor het schoonmaken van de ketting, olie erop en het bijstellen van de versnelling. En vooral niet te vergeten de dagelijkse massage van mijn fibulakopje (klinkt spannender dan het is). Het is een functioneel onderdeel van je knie, dat je als leek alleen maar kent als er iets mee is. Tot nu toe lijken de massages zinvol, omdat ik niet de pijn heb die mij vorig jaar in Zweden vooral 's nachts het leven zeer onaangenaam maakte.
Ik begin met het beschrijven van deze dag in de kapel van de Cisterciënzer Abdij van Ourscamp in afwachting van een office. We hebben vannacht heerlijk geslapen in het hotel in Noyon. Wat een luxe na al die regen! De spullen waren nog niet eens droog. Bij het ontbijt ontmoeten we een Nederlands stel dat Compostella al een keer gedaan had. De vrouw vertelt met tranen in haar ogen over de dienst voor de pelgrims in Santiago zelf. Vooral het slingeren van het enorme wierookvat. Dit stel hoort niet bij de kilometervreters, maar bekijkt van alles en leeft bij de dag. Ze zijn nu op weg naar de plaats waar Vincent van Gogh is gestorven.
Ze vertellen ons verhalen over wat en woe ze tegenkwamen. O.a. over een man die op een dag 'maar' 5 km had gelopen. De beheerder van de refugio deed hier wat laatdunkend over, want ook in pelgrimsland gelden rangen en standen. Later bleek dat de man MS had.
Door al deze verhalen vertrekken we pas om 10.00 uur. We bekijken de mooie kathedraal en gaan dan richting De abdij van Ourscamp.
De dienst van 12.15 uur is mooi ingetogen. 10 monniken zingen a capella meerstemmig. We kunnen meezingen, omdat de voorzanger met een afstandsbediening een display bedient waarop de betreffende bladzijde verschijnt. Een opmerkelijk anachronisme in deze kapel van een eeuwenoude abdij, waarvan van de voormalige kerk alleen nog een ruïne over is.
De jongste van de monniken is ook de mooiste en de grootste en zingt ook nog heel mooi de baspartij, maar dan wel op sandalen met sokken....
Na deze religieuze oppepper fietsen we verder en picknicken in het bos in de zon!
Dit is allemaal te mooi om waar te zijn en nog geen half uur later blijken komen er heel ongezonde geluiden uit mijn fiets. Mijn remblokjes blijken totaal versleten. Knersend en piepend bereiken we Noyon en een vriendelijke fietsenmaker voorziet mijn fiets van nieuwe remblokjes (kennelijk vergeten bij de jaarlijkse beurt.....grom..... dat krijgen ze nog welven te horen bij de firma W. te W.).
We gaan weer overnachten in een hotel, omdat er hier geen campings zijn. Wel een gite, maar dat wil ik alleen als het echt niet anders kan. Op een terrasje in de zon ontmoeten we nog twee Leiderdorper pensionado's op doorreis. Geen pelgrims, wel weer verhalen.
Na een plat du jour slapen we heerlijk in onze kamer met uitzicht op de rivier de
Oise.

Joke