Dinsdag 15 mei 2012
Door: Jan Marten en Joke
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
16 Mei 2012 | Frankrijk, Poitiers
Poitiers
Gisteren hebben we besloten om in Poitiers te blijven. Het kan tenminste in dit hotel, al zullen we waarschijnlijk wel van kamer moeten wisselen.
Het gaat met Joke wel weer een stukje beter. Geen koorts meer, maar ze heeft nog niet goed geslapen en de buikkrampen zijn deze ochtend nauwelijks verminderd.
We ontbijten beneden en daarna gaan we Poitiers in. Joke loopt nog wat onwennig en onzeker, maar ze geniet van het zonnetje, het buiten zijn. Zegt ze. Dan zal het wel zo wezen.
We lopen wat winkeltjes in de buurt af, wat kerken en we lunchen tweemaal een beetje: eerst in de aggenebbes koffiehoek naast de Monoprix en daarna in de soepbar. We kijken wat kleren en Joke koopt een mooi, kort jurkje.
's Middags gaat Joke weer proberen te slapen. Volgens mij slaap ik eerder, maar dat was niet de bedoeling.
's Avonds eten we in het restaurant waar ik eerder in mijn eentje gegeten heb. Gezellige tent.
Om 21 uur ga ik richting station om daar naar Le Plan B te zoeken, een jazz-podium. Er zou daar een workshop zijn. Het is meer een practicum voor conservatoriumstudenten om routine op te doen. Wel hoog niveau, moet ik zeggen. De docent zingt, terwijl de pianist en saxofonist afgestudeerd zijn. Een drummer, een basgitarist en een contrabassist vormen de groep leerlingen.
Natuurlijk heb ik mijn mondharmonica meegenomen en op aandringen van een van de mensen aan de bar doe ik toch een nummertje mee.
Leuk, in zo'n kroegje met een podium: na twee uur Frans spreken (echt niet iedereen kent hier Engels!) heb je een hoop praktijkervaring opgedaan, waarvoor je anders een hele vakantie nodig zou hebben.
Over twaalven kom ik terug. Joke slaapt net en moet de deur open doen. Dat vindt ze niet leuk. Ik wel, want anders kan ik mijn bed niet in.
Jan Marten
Gisteren hebben we besloten om in Poitiers te blijven. Het kan tenminste in dit hotel, al zullen we waarschijnlijk wel van kamer moeten wisselen.
Het gaat met Joke wel weer een stukje beter. Geen koorts meer, maar ze heeft nog niet goed geslapen en de buikkrampen zijn deze ochtend nauwelijks verminderd.
We ontbijten beneden en daarna gaan we Poitiers in. Joke loopt nog wat onwennig en onzeker, maar ze geniet van het zonnetje, het buiten zijn. Zegt ze. Dan zal het wel zo wezen.
We lopen wat winkeltjes in de buurt af, wat kerken en we lunchen tweemaal een beetje: eerst in de aggenebbes koffiehoek naast de Monoprix en daarna in de soepbar. We kijken wat kleren en Joke koopt een mooi, kort jurkje.
's Middags gaat Joke weer proberen te slapen. Volgens mij slaap ik eerder, maar dat was niet de bedoeling.
's Avonds eten we in het restaurant waar ik eerder in mijn eentje gegeten heb. Gezellige tent.
Om 21 uur ga ik richting station om daar naar Le Plan B te zoeken, een jazz-podium. Er zou daar een workshop zijn. Het is meer een practicum voor conservatoriumstudenten om routine op te doen. Wel hoog niveau, moet ik zeggen. De docent zingt, terwijl de pianist en saxofonist afgestudeerd zijn. Een drummer, een basgitarist en een contrabassist vormen de groep leerlingen.
Natuurlijk heb ik mijn mondharmonica meegenomen en op aandringen van een van de mensen aan de bar doe ik toch een nummertje mee.
Leuk, in zo'n kroegje met een podium: na twee uur Frans spreken (echt niet iedereen kent hier Engels!) heb je een hoop praktijkervaring opgedaan, waarvoor je anders een hele vakantie nodig zou hebben.
Over twaalven kom ik terug. Joke slaapt net en moet de deur open doen. Dat vindt ze niet leuk. Ik wel, want anders kan ik mijn bed niet in.
Jan Marten
-
16 Mei 2012 - 21:03
Heidi:
Poitiers en darmen.......
Ik las in een verslag van de Slag bij Poitiers: "De lijfwacht van de koning verweerde zich dapper. Volgens de 'chronique des quatre premiers Valois' struikelden de mannen over hun eigen darmen en stond de gewonde koning omringd door afgehouwen ledematen met zijn strijdbijl te zwaaien." Frankrijk heeft toen de slag verloren. Zo ook nu:
JOKE, JIJ BENT DE WINNAAR!
En hulde aan je trouwe lijfwacht..... -
16 Mei 2012 - 23:09
Gerben:
'Natuurlijk heb ik mijn mondharmonica meegenomen en op aandringen van een van de mensen aan de bar doe ik toch een nummertje mee.'
Uhm. Aandringen. Dit moet toch wel de eerste keer zijn dat iemand ons vader moet aandringen om te spelen. Meestal wordt hij breed aangemoedigd om er een eind aan te breien.
Gekke jongens die Galliërs.
Waarschijnlijk heeft JM ongevraagd zijn mondharmonica op ongepaste en onzedelijke wijze irritant door het muzikale spel doen klinken. Vervolgens is hij om 21:30 uit het etablissement getrapt en naarstig op zoek gegaan naar een koude, of halflauwe Duvel elders in de stad.
In een donker café met mannen in korte korte broeken heeft hij vervolgens, onder het genot van zijn monharmonica, een tweetal Duvels kunnen bespelen.
Zodanig dat hij rond half één naast zijn vrouw, met een tevreden gevoel, naast zijn vrouw kon belanden. -
16 Mei 2012 - 23:15
Gerben:
En ja. Naast je vrouw, naast je vrouw belanden lijkt op polygamie.
Dat lijkt mij niet het geval. Tenzij Le Plan B erg leuke vrouwen bevatte.
Bijvoorbeeld vrouwen met pelgrimstocht.
(en ik ga deze niet uitleggen)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
