Donderdag 16 juli 2015

Valencia - Marina d'Or (Orpesa)
117 km totaal 997 km

Wat een afwisselende route vandaag! Eerst nog de grote stad, daarna 30 km naar het noorden over de weg zoals we ook gekomen zijn. Hoe ziet een weg eruit als je hem terug rijdt?
Hoe vind je dat weggetje trouwens? We zoeken op de grootste verkeersrotonde van Valencia maar zien vooral rode borden 'eenrichtingsverkeer' staan. Opeens komt er met duidelijke gebaren een politieagent op ons af lopen. Hij zag ons al van ver klungelen. Joke denkt natuurlijk meteen dat we op de bon geslingerd worden, maar hij wil alleen maar behulpzaam zijn. Hij wijst ons een klein paadje dat net-wel, net-niet uitkomt op de rotonde. Natuurlijk staat daar een eenrichtingsbord (niet inrijden) voor. O, maar dat moet je gewoon negeren, is de strekking van oom agent.
Kom daar in Nederland eens om!

In de Cosmopolitan van afgelopen week staat een artikel over de hoge verwachtingen en ideaalbeelden die meestal aan vakanties voorafgaan. En de daarop volgende tegenvallers. Met natuurlijk de verplichte suggesties voor een betere vakantie: 'Stel je doelen en beelden niet zo hoog.'
Ja, dat kan ik ook verzinnen! Daar hoef ik de Cosmopolitan niet voor te lezen. Voor degene die nu denkt dat dit blad tot mijn dagelijkse leesstof behoort: nee, ik zag de aankondiging van het artikel in mijn digipost.
Onze tocht van Gerona naar Teruel was beschreven, dus volgens het boekje. Verder tot Valencia summier beschreven. De terugweg naar Girona langs de kust is een idee van Joke. In eerste instantie had ik er mijn bedenkingen bij. Van kermisachtige toeristenplek naar toeristenplek en af en toe over de langs de zee lopende doorgaande wegen. Parallel aan snel- en spoorweg. Nee, daar had ik zin aan!

Een beter uitgangspunt had ik niet kunnen hebben volgens de Cosmopolitan! Want wat valt dat mee. Dit is echt fantastisch! Als je echt geen idee hebt wat je te wachten staat kijk je anders. Is alles mooi? Nee, zeker niet. We zien heel veel verlaten bouwwerken. Gevolgen van de economische ineenstorting. Vaak megalomane projecten. We rijden over grote en lege parkeervelden, herkenbaar aan de mathematisch geplaatste lantaarnpalen, omdat de infrastructuur van een groot complex eerst aangelegd wordt. Verder: ongebruikte oprijlanen, rotondes die je net zo goed linksom kunt nemen. Ruime fietsstroken die niet bereikbaar zijn. Als beeld van de afgelopen periode. We zien ook oude hotels die destijds alvast maar opgedoekt zijn. Een hoop actualiteit dus waarvan je je op afstand kunt afvragen wat de zin ervan is.
Verder rijden we op mooie wegen en natuur tussen de plaatsjes in. Vaak direct langs de zee. Bij het eerste strand trek ik gelijk mijn broek uit. Niet dat ik dat altijd doe als ik strand zie. De Katwijkse politie zou het maar druk hebben met mij. Nee, het is hier een nudistenstrand. En ik pas me graag aan. Joke zet alleen haar fietshelm af, iemand moet tenslotte op de kleren passen. Misschien dat we morgen een plekje vinden?!

Jan Marten