Zaterdag 4 juli 2015
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
05 Juli 2015 | Spanje, Móra d'Ebre
Vallbona de les Monges - Vilanova de Prades
52 km totaal 318 km
Vandaag ben ik bekeerd! Het was vanmiddag rond 14 uur in de Benedictijner Abdij van Poblet. Tot gisteren reden we de héle dag door, al was het af en toe in kleine stukjes. Tegen de 40 graden hitte, de zon fel op onze valhelmen en, erger nog: onze blote armen en benen. En zo tien km een behoorlijke helling op fietsen. Ik draaide mijn hand er niet voor om. Zeker niet omdat ik er langzaamaan 'ingegroeid' was.
Ik kon gewoon ongeacht de hitte doorstomen.
Maar vandaag had ik het ineens helemaal gehad. We konden net de rondleiding van 12:40 u meelopen. Er was elke rondleiding een uitleg. De ene keer in het Spaans (maar dat heet hier natuurlijk: Castiliaans) en de andere keer in het Catalaans, de lokale taal. Ach, wat heet 'lokaal': er zijn zo'n twaalf miljoen mensen die het als moedertaal hebben, in Oost-Spanje en Zuid-Frankrijk. Laten we nu uitgerekend de Catalaanse rondleiding hebben, daar verstaan we bijna niets van... Ach, wat kan het ons schelen, het is hier koel. Toch gek, als je even niet meer in de rol van de alle ontberingen trotserende vakantiefietser zit, maar in die van de rondgeleide toerist, is je perceptie totaal anders. De hitte buiten het klooster is de zelfde maar als ik na de rondleiding buiten sta, vind ik die echt ondraaglijk. We vinden nog binnen de kloostermuren in de schaduw van een boom een plekje en ik denk: 'Ik blijf hier echt heel, heel lang zitten! Ik stap niet meer op de fiets als het meer dan 35 graden is. Joke kan nog zoveel leuke routes bedacht hebben, dít doe ik niet meer. Ik ben gek geweest dat ik ooit vrijwillig puffend op een zadel ben gaan zitten. Vrijwillig puffen, da's iets voor een bevalling.'
Ik ben dus echt bekeerd! In het klooster! Halleluja, leve de wereld zonder extremen, maar in matigheid. Dat is pas goed voor de mens! Ik voeg de daad bij het woord. Naast het klooster is een uitspanning met parasols waar ik als bekeerling een lekker biertje bestel. Joke een Fanta en een gazpacho (kouwe soep). Dát is pas matig. Geen noodlot tartend gefiets meer. Nog een biertje, zelfs Joke nipt aan het bier. Na een uur is het nóg heet. We hebben allebei even geslapen. Er knaagt iets aan mijn prille bekeerlingschap. Ik wil wel de geplande camping halen! We bestellen dan maar koffie en stappen in ons ritme, onze oude gewoonte: op de fiets. Het loopt nog tegen de 40 graden, maar we willen allebei weg.
Bekeren: goed, maar dan wel maar even.
Jan Marten
52 km totaal 318 km
Vandaag ben ik bekeerd! Het was vanmiddag rond 14 uur in de Benedictijner Abdij van Poblet. Tot gisteren reden we de héle dag door, al was het af en toe in kleine stukjes. Tegen de 40 graden hitte, de zon fel op onze valhelmen en, erger nog: onze blote armen en benen. En zo tien km een behoorlijke helling op fietsen. Ik draaide mijn hand er niet voor om. Zeker niet omdat ik er langzaamaan 'ingegroeid' was.
Ik kon gewoon ongeacht de hitte doorstomen.
Maar vandaag had ik het ineens helemaal gehad. We konden net de rondleiding van 12:40 u meelopen. Er was elke rondleiding een uitleg. De ene keer in het Spaans (maar dat heet hier natuurlijk: Castiliaans) en de andere keer in het Catalaans, de lokale taal. Ach, wat heet 'lokaal': er zijn zo'n twaalf miljoen mensen die het als moedertaal hebben, in Oost-Spanje en Zuid-Frankrijk. Laten we nu uitgerekend de Catalaanse rondleiding hebben, daar verstaan we bijna niets van... Ach, wat kan het ons schelen, het is hier koel. Toch gek, als je even niet meer in de rol van de alle ontberingen trotserende vakantiefietser zit, maar in die van de rondgeleide toerist, is je perceptie totaal anders. De hitte buiten het klooster is de zelfde maar als ik na de rondleiding buiten sta, vind ik die echt ondraaglijk. We vinden nog binnen de kloostermuren in de schaduw van een boom een plekje en ik denk: 'Ik blijf hier echt heel, heel lang zitten! Ik stap niet meer op de fiets als het meer dan 35 graden is. Joke kan nog zoveel leuke routes bedacht hebben, dít doe ik niet meer. Ik ben gek geweest dat ik ooit vrijwillig puffend op een zadel ben gaan zitten. Vrijwillig puffen, da's iets voor een bevalling.'
Ik ben dus echt bekeerd! In het klooster! Halleluja, leve de wereld zonder extremen, maar in matigheid. Dat is pas goed voor de mens! Ik voeg de daad bij het woord. Naast het klooster is een uitspanning met parasols waar ik als bekeerling een lekker biertje bestel. Joke een Fanta en een gazpacho (kouwe soep). Dát is pas matig. Geen noodlot tartend gefiets meer. Nog een biertje, zelfs Joke nipt aan het bier. Na een uur is het nóg heet. We hebben allebei even geslapen. Er knaagt iets aan mijn prille bekeerlingschap. Ik wil wel de geplande camping halen! We bestellen dan maar koffie en stappen in ons ritme, onze oude gewoonte: op de fiets. Het loopt nog tegen de 40 graden, maar we willen allebei weg.
Bekeren: goed, maar dan wel maar even.
Jan Marten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
