Zondag 6 juli 2014

St.-Palais - St. Jean-Pied-de-Port
34 km totaal 631 km

Weeronline wordt nu wel heel vaak door ons geraadpleegd, omdat het weer wel erg wisselvallig is en het natuurlijk verantwoord moet zijn als we de Pyreneeën in gaan.
Gisteravond nog, toen we net aan ons tafeltje zaten voor mijn verjaardagsetentje, kwam er na vijf minuten een wolkbreuk. Het snel uitgedraaide scherm bood onvoldoende soelaas. Wij moesten verzitten en kwamen toen gezellig dicht naast een ander stel zitten dat rap-Frans sprak. Je denkt dan dat je zomaar in het wilde weg kan kletsen, want ze verstaan je toch niet. Na een kwartier vroeg de man van het stel of wij Belgen waren en dat in een wat haperend Vlaams. Gelukkig waren onze gesprekken tot dan toe niet van dien aard dat we rode koppen kregen. Hij bleek docent economie aan de Franstalige universiteit van Leuven. We wisselden wat uit over onze reizen (zij hadden ook iets pelgrimsachtigs ondernomen), de tweetaligheid van België en toen kregen we college over de invloed van de protestanten op de economie in Nederland. Al vrij snel ratelde het stel weer samen verder in het rap-Frans, waarbij ze ons helemaal niet nodig hadden, omdat het duidelijk om relationele evaluaties ging. Of wel: ze zaten samen erg moeilijk te doen, zoals dat soms zo kan gaan. Wij keuvelden rustig verder, ons goed realiserend dat zij ieder woord konden verstaan.
Vanmorgen, na ons heerlijke ontbijt in het hotelletje, zie ik het stel naar buiten komen met twee grote koffers. De nacht heeft kennelijk niet gebracht waartoe de relationele gesprekken hadden kunnen leiden. Hij groet me niet eens. Zij zegt heel vriendelijk goedendag. Ik wens ze een goede terugreis.

Onze etappe van vandaag is kort. We zien weer veel triestigheid door de overstromingen: huizen, waarvan de hele benedenverdieping onder de modder zit, half weggeslagen bruggen, ontwortelde bomen, veel heel vieze auto's. Ik voel me een soort ramptoerist. Eigenlijk zou ik laarzen aan moeten trekken en helpen dweilen.

Tussen deze plaatjes door zijn er steeds weer de schitterende toppen in de verte. Ze lonken, maar schrikken ook af. Best pittig fietsen, lijkt me.
Het laatste stukje van de route is dezelfde als vorig jaar. We zijn weer even in het zelfde kleine kerkje van Madeleine vlak voor St. Jean-Pied-de-Port. En daarna rijden we om 13.00 uur de camping op.
Met dreigende donkere wolken rondom zetten we snel de tent op. Daarna gaat het enorm waaien. We redden nog wat tenten van buren die niet op de camping zijn.
Dan gaat het plenzen. We sjokken onder ons parapluutje door het stadje. In de mooie kerk branden we een kaarsje, we bezoeken het museumpje over pelgrims, halen een tampon (stempel).
Het hele stadje staat in het teken van de pelgrims, omdat hier eigenlijk de route door Spanje begint.
Pelgrimfietsers zien we niet. Vorig jaar wel. Wel veel wandelaars, die nu hun dagtrip hebben beëindigd en vaak op badslippertjes rondlopen met enorme regencapes om. Het lijken bijna monniken/nonnen.
Onderweg zagen we er ook een paar. We merkten dat zij in een andere staat van zijn bevinden dan wij. We zijn benieuwd of dat typerend is. Het schijnt dat we ze bij bosjes gaan passeren.
Aan het eind van de middag zien we eindelijk een fietspelgrim. Een Zuid-Afrikaanse student uit Leuven die in elf dagen tot hier is gefietst. Onvoorstelbaar knap, maar als wij vertellen over de overstromingen, blijkt dat hij daar niets van heeft gemerkt. Dat is pas onverstelbaar! Omdat het nu plenst van de regen eten we weer buiten de deur. We zitten naast een vrouw uit Düsseldorf, die man en kinderen thuis heeft gelaten en in haar eentje drie weken een stuk van de camino loopt. Haar oudste dochter studeert in Utrecht. Zo spreken we vandaag in vier talen (En, Fr, Du, Ned) en de serveerster spreekt ons aan in het Spaans.
We gaan heel vroeg de tent in. Checken Weeronline en wat we ook doen we krijgen verschillende resultaten. Bij mij wordt het morgen 36 graden en bij JM 21 graden. We zijn heel benieuwd wat het gaat worden.

Joke