Vrijdag 19 juli 2013
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
22 Juli 2013 | Frankrijk, Lourdes
Castéra-Verduzan - Maubourquet
78 km totaal 1509 km
Het stond al in het boekje, de reisgids van Clemens Sweerman: vanaf Moissac kun je de Pyreneeën zien. We kijken al de hele dag naar het zuiden. Dat kan ook moeilijk anders omdat we ook letterlijk naar het zuiden fietsen. En ja hoor: om 15:39 u zien wij voor het eerst de Pyreneeën! Op zo'n afstand een vaag grijs streepje boven de horizon, maar toch: ons doel, voorlopig tenminste, is in zicht.
Als je er drie weken lang naar toeleeft, naar toe fietst dus, op eigen kracht, dan heeft het zicht op dit bergmassief een grotere betekenis dan als je er in pakweg twee dagen (in een paarse Panda of zo) naar toe rijdt.
Noem het dan het (on)bereikbare, wellicht het 'hiernamaals' (omdat we volgend jaar immers verder willen gaan). Met het onderweg zijn en het voorlopig doel ligt een vergelijk met het hele leven voor de hand. Zeker als je de hele dag je linker- en dan weer je rechterbeen voor ronddraait. En dan de hitte: je ziet ontzettend mooie dingen, hebt mooie ontmoetingen, maar het voortgaan kost moeite, zweet en pijn. Al moet ik toegeven dat de fysieke pijn voor 99% bij Joke zit...
Ja, en dan heb je even het doel gezien, op de heuvelrug, en dan even later, is er geen spoor meer te zien van het doel. De bergen zijn langs de aardige stroompjes door de heuvels onttrokken aan het zicht.
Zo is je grote doel in zicht, zo ben je het weer kwijt.
In Maubourquet is een leuke camping, een municipal waar maar vijf mensen staan. Een gastvrije ontvangst: we mogen de was er gratis laten wassen. Tot onze verbazing is F. er ook, hij zegt ons dat hij gisteren op dezelfde camping als wij heeft gestaan! En we hebben het alledrie niet gemerkt!
We drinken nog gezellig iets met F. nadat we onze ultralichtgewicht stoeltjes bij elkaar hebben geschoven. Joke doet de was en kookt het eten (ik zorg altijd voor de conditie van de fiets, waarover later meer).
We drinken nog een wijntje in het centrum.
Als het donker invalt, lopen we terug naar de tent.
Welterusten.
Jan Marten
78 km totaal 1509 km
Het stond al in het boekje, de reisgids van Clemens Sweerman: vanaf Moissac kun je de Pyreneeën zien. We kijken al de hele dag naar het zuiden. Dat kan ook moeilijk anders omdat we ook letterlijk naar het zuiden fietsen. En ja hoor: om 15:39 u zien wij voor het eerst de Pyreneeën! Op zo'n afstand een vaag grijs streepje boven de horizon, maar toch: ons doel, voorlopig tenminste, is in zicht.
Als je er drie weken lang naar toeleeft, naar toe fietst dus, op eigen kracht, dan heeft het zicht op dit bergmassief een grotere betekenis dan als je er in pakweg twee dagen (in een paarse Panda of zo) naar toe rijdt.
Noem het dan het (on)bereikbare, wellicht het 'hiernamaals' (omdat we volgend jaar immers verder willen gaan). Met het onderweg zijn en het voorlopig doel ligt een vergelijk met het hele leven voor de hand. Zeker als je de hele dag je linker- en dan weer je rechterbeen voor ronddraait. En dan de hitte: je ziet ontzettend mooie dingen, hebt mooie ontmoetingen, maar het voortgaan kost moeite, zweet en pijn. Al moet ik toegeven dat de fysieke pijn voor 99% bij Joke zit...
Ja, en dan heb je even het doel gezien, op de heuvelrug, en dan even later, is er geen spoor meer te zien van het doel. De bergen zijn langs de aardige stroompjes door de heuvels onttrokken aan het zicht.
Zo is je grote doel in zicht, zo ben je het weer kwijt.
In Maubourquet is een leuke camping, een municipal waar maar vijf mensen staan. Een gastvrije ontvangst: we mogen de was er gratis laten wassen. Tot onze verbazing is F. er ook, hij zegt ons dat hij gisteren op dezelfde camping als wij heeft gestaan! En we hebben het alledrie niet gemerkt!
We drinken nog gezellig iets met F. nadat we onze ultralichtgewicht stoeltjes bij elkaar hebben geschoven. Joke doet de was en kookt het eten (ik zorg altijd voor de conditie van de fiets, waarover later meer).
We drinken nog een wijntje in het centrum.
Als het donker invalt, lopen we terug naar de tent.
Welterusten.
Jan Marten
-
22 Juli 2013 - 23:42
Marianne:
Wat een eind zijn jullie al..Het eind is in zicht.
Ik vind het echt een geweldige prestatie!. Wanneer en waar pakken jullie de trein?
Jullie zullen wel moeten afkicken hierna.
Heel veel sterkte met de laatste loodjes.
Liefs,
Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
