Maandag 30 april 2012

Aalst - Tournai
90 km totaal 344 km

Vandaag is er, tenminste volgens Joke, niet zoveel gebeurd.
Dat moet ze ook wel zeggen want over het verslag van gisteren heeft ze drie(!) dagen gedaan. En aangezien we elke dag een verslag willen sturen, zou dat tot vreemde zaken leiden. Jullie zouden bijvoorbeeld pas ruim na onze terugkomst, zeg maar tegen de tijd dat de goedheiligman in het land komt, onze wederwaardigheden in Bordeaux kunnen lezen. Terwijl we al lang en breed onze volgende uitstapjes gehad hebben...
Beter was het om een biograaf mee te laten reizen, maar er passen geen drie personen in onze tent. Kortom: ik heb besloten het vandaag kort te houden, dus als jullie het te weinig vinden, weten jullie aan wie het ligt!
Overigens is het twistpunt van het kaartlezen, sinds Joke de taak van oppernavigator op zich heeft genomen, volkomen verdwenen. Nu is het onderwerp van irritatie eerder het verslag. Hoe vaak moet ik niet vragen: "Heb je je verslag nog niet klaar?" Ik lijk potverdrie wel een leraar in 3- havo!

We hebben op de Markt in Aalst ontbeten naar aanleiding van de inkopen die Joke enkele minuten daarvoor in de plaatselijke supermarkt had gedaan. Dat was in feite makkelijk daar het zonovergoten bankje, dat wij als zitplaats op het oog hadden, slechts enkele meters voor de supermarkt aan het plein stond.
Een half uur later reden we, op mijn aanwijzingen, wederom prompt de verkeerde kant de stad uit. Waarom ben in elke morgen de grote spelbreker?
Nadat Joke mij ten derden male erop had gewezen dat de zon toch wel van een heel vreemde kant scheen als wij onze reis zo zouden vervolgen, moest ik toegeven, dat ik fout zat. Ergens kraaide een haan. O nee, dat was morgen pas.
Nee, nu bemoei ik mij helemaal niet meer met de kaart. En vreemd genoeg bevalt mij dat prima.
Vanaf Aalst rijden wij met een heerlijk zonnetje enkele tientallen kilometers langs de Dender. Waarom ze die rivier zo hebben genoemd? Toch zeker niet vanwege het geluid dat de stroming veroorzaakt. Want het is bijzonder stil op het jaagpad dat wij volgen.
Dat langs de Franse kanalen hier en daar goed te fietsen is door hergebruik van de jaagpaden, wist ik, maar dat de rivieren in België ook zo prima te 'befietsen' waren, wist ik niet.
Weer wat geleerd. En het Frans voor 'jaagpad': 'chemin de halage'. Halage - weer zo'n nautische term die uit het Nederlands komt.
We hebben inmiddels langs de Mark (Nederland), de Nete en de Dender gefietst. De laatste kilometers naar Tournai (Doornik) komt daar nog de Schelde bij, maar die heet op dat moment al (of met de stroom mee gerekend: nog) l'Escaut.
Wij Nederlanders, België en het land langs het water. Zou het werkelijk zo moeilijk zijn om een beslissing te nemen over de Hedwigepolder? Maar dit terzijde.

Tournai is een veel mooiere stad dan ik had gedacht. De kathedraal is zo groot, dat een vergelijking met de Sint-Pieter in Rome zeer goed mogelijk is.
De camping ligt even buiten de stad, maar het is prima op en neer te fietsen. We zijn toch al een beetje aan het zadel gewend. Sterker nog: onze billen staan helemaal naar het zadel. Kom maar gauw eens kijken als we terug zijn!
De buren op de camping zijn vlotte zeventigers, die ook naar Bordeaux fietsen, maar daarnaa Zuid-Frankrijk doorsteken om dan vervolgens omhoog te gaan tot Genève en dan vervolgens Zwitserland geheel te doorkruisen. Daarna gaan ze, zonder onderbreking: met de fiets, ik zeg het maar, dwars door Duitsland om via Noord-Duitsland weer terug te gaan en af te zakken naar Nederland. Jaja, als ze terug zijn, is de pensioenleeftijd inmiddels zo verhoogd, dat ze gelijk weer aan het werk moeten.
Hoewel, ze hadden totnogtoe een daggemiddelde van meer dan honderd kilometer. Hun tocht was begonnen met een rit van 134 kilometer.
Wij kunnen dus nog een kleine twintig jaar oefenen.
Eerst maar naar bed.

Jan Marten