Maandag 22 mei 2023
Door: Jan Marten en Joke
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
23 Mei 2023 | Italië, Verona
Vicenza - Verona 74 km totaal 150 km
Al scrollend door diverse weersvooruitzichten schrok ik gistermorgen van de ‘allerta meteo’. Zwaar weer op komst, terwijl Weeronline alleen zonnetjes liet zien.
Ik stapte dapper naar de eigenares van de camping. Ik ben namelijk de eerste dagen van een vakantie heel bleu. De belangrijkste reden hiervoor is de taal. Ook al heb ik voor de tweede keer een cursus Italiaans gedaan, er komt weinig uit als ik moet praten.
Ik schatte in dat de eigenares goed Engels zou spreken, omdat zij een Australische moeder had. Die laatste sprong af en toe bij en bemande gister bij aankomst de receptie in een keurig Engels.
Ik vroeg dus naar ‘the weather forecast’.
Ze keek me ietwat meewarig aan en legde me omstandig uit, dat als ze het weer zou kunnen voorspellen, ze een ander vak had gekozen en niet een camping beheerde. Vrij bot volgde de zin: ‘Do you know Google?’
Ik kromp ineen. Daar stond ik, die dagelijks geacht wordt senioren wegwijs te maken in de digitale wereld.
Ik droop af. Ik checkte nogmaals de ‘allerta meteo’ en zag dat het een bericht was van ruim een week geleden.
Ik voelde me opeens een ‘granny’ die niet helemaal met haar tijd is meegegaan.
Net zoals gisteren wordt het vandaag stralend weer.
Een beetje aan de late kant vetrekken we. Het is tenslotte vakantie en een ontbijt in een de ochtendzon wil je zo lang mogelijk laten duren. Waren we eergisteren met 76 kilometer al om 16:15 uur op de camping, vandaag dan maar iets later.
De route van vandaag is heuvelachtig, zeg maar Zuid-Limburg.
We rijden langs immense wijngaarden en in de verte kijken de besneeuwde Alpen op ons neer. Nauwelijks wind.
Het lijkt een droom. Maar de droom wordt verstoord door een lekke band van JM. De plek waar hij het constateert is niet handig om de band te plakken. We lopen naar een schaduwplekje in een dorpje.
Als een goed op elkaar ingespeeld plakteam beginnen wij de klus.
Eerst de buitenband goed bekijken. Niets te zien. Dan de buitenband eraf en voelen aan de binnenkant. Niets. Nog een keer. En dan voel ik een heel scherp puntje. Een ijzerdraadje van één centimeter. Met een pincet trek ik het eruit. We schatten de afstand tot het ventiel. JM pompt de binnenband op. En we luisteren en voelen op dat gedeelte van de band waar het lek zou moeten zitten. Althans waar JM denkt dat het zit. Ik had het juist aan de andere kant van het ventiel gesitueerd. Maar deze keer ga ik mee in de redenering van JM, omdat mijn richtinggevoel en ruimtelijk inzicht heel beperkt is ontwikkeld. We starten met water en zeepsop. Niets te vinden. Dan gieten we al het drinkwater dat we hebben in ons opvouwbare afwasteiltje. Weer niets. JM ziet dat het ventiel niet helemaal recht is. Zou dat het zijn? Hij pompt opnieuw de band op. Eigenwijs als ik ben ga ik nu toch luisteren en voelen aan de andere kant van het ventiel. En daar hoor en voel ik lucht.
Opnieuw worden we een super plakteam en staat de fiets snel weer klaar voor vertrek. JM blijft alleen wel van mening dat het gat niet door het ijzerdraadje is ontstaan. Maar met deze stelligheid, die raakt aan stijfkoppigheid, leef ik al jaren. Het belangrijkste is nu dat we door kunnen. De pauze heeft bijna twee uur geduurd.
Eerst de watervoorraad bijvullen.
Zonder verdere problemen bereiken we rond 18:45 uur Verona. Het is nog vier kilometer naar de camping. Makkie, zou je denken. Niet dus. Het eindigt met twee kilometer haarspeldbochten naar boven.
Eenmaal boven zijn we ons geploeter snel vergeten. De camping is geweldig. Tegen een helling in de rotsen zijn kleine perceeltjes, alleen geschikt voor tenten. De meeste veldjes moet je met trappetjes bereiken.
Wij mogen staan op een ommuurd gedeelte, waar onze tent precies op één plaats past. Zo zijn er nog tien plekjes, alleen maar fietsers met kleine tentjes. Wij hebben de grootste.
Nadat we ruim de tijd nemen voor de borrel op het terrasje gaan we we, net als een paar andere fietsers, koken op de picknicktafels die naast ons veldje staan.
Rond 22:30 uur dineren we bij kaarslicht met een schitterend uitzicht op een nachtelijk Verona. Daarbij een fles gekoelde witte wijn van de camping voor maar vijf euro.
De lekke band was slechts een rimpeling. We spreken af dat we voortaan op de buitenband een streepje zetten op de plaats van het ventiel.
Joke
-
24 Mei 2023 - 22:12
Marianne Van Steenbergen:
Ik hoor het al: alleen maar feest!!
Houden zo.
Alleen verschrikkelijk dat je dan de volgende ochtend zo'n prachtige plek weer moet verlaten. Gelukkig omlaag fietsen[e-1f600]
-
25 Mei 2023 - 11:24
Hilde:
[e-1f442][e-1f442]Goede oren en een helder hoofd, altijd handig [e-1f601][e-1f942]
Goede voortzetting!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley