Woensdag 7 juli 2021

Oost-Vlieland - Oost-Vlieland
fiets 26 km totaal 279 km
boot 0 km totaal 30 km

Al vroeg worden we wakker. De tent staat nog steeds. Met windkracht 7 hebben we haar gisteren opgezet op een van de weinige plekken die nog vrij waren. Geen beschutting dus. De rest van camping Stortemelk lijkt een enorme showroom met De Waard-tenten. Alle denkbare types zijn er te vinden. Er is er zelfs een met een vide. Daar kun je boven slapen.

We horen gerommel aan onze kooktas die buiten de tent staat. Vast een brutale meeuw.
Na een half uur vind ik een kaartje in de tas gepropt. Het visitekaartje van onze buurman M. Met ‘fijne tocht’ erop geschreven.
Tijdens ons etentje samen gisteren hoorden we over zijn fietsreizen door Azië en Oost-Europa en hoe een hartoperatie en corona hem deden besluitende om nu een rondje Nederland te doen.
Al snel praatten we over ons leven buiten de vakanties. Ik gokte dat hij zijn werk met veel praten verdiende. ‘Niet met praten, maar met luisteren’ was zijn reactie.
Hij bleek zelfstandig werkende coach te zijn. Specialisaties: stressmanagement en persoonlijke effectiviteit. Hij doet dit zelfstandig en kan daardoor twee maanden per jaar fietsen.
Hij vertelde boeiend over zijn stijl van coachen, maar ik kreeg af en toe het idee dat we ongevraagd in een sessie waren beland.
Later op de avond grapte ik dan ook: ‘je hebt zeker elke avond zo’n gesprek en dan geef je aan het eind je kaartje’.

Aan het eind van de ochtend beginnen we met een rondje Vlieland. Eerste stop is de bakker. Koffie. Thee. Tompouce. JM bekijkt wat informatie over Vlieland.
Het blijkt dat Rob Visser, met wie hij jaren heeft samengewerkt in IJburg, in de zomermaanden hier tijdelijk dominee is.
Even later fietsen we langs de pastorie en zien we hem staan in de kamer. JM zwaait uitbundig. Rob kijkt vragend, zonder blik van herkenning. Als de helm af gaat komt hij met zijn vrouw Herma enthousiast naar buiten.
Even later praten we elkaar een paar jaar bij en halen we herinneringen op. Tenslotte krijgen we nog een rondleiding door de prachtige kerk, waarbij Rob smeuïge verhalen vertelt uit de historie.

Om half vijf begint ons rondje fietsen. Voordeel is dat we bijna niemand tegenkomen. We gaan tot het Posthuys, rijden door bossen en duinen. Zo wijds. Zo stil op het kwetteren van de vogels na.
Weer vlakbij de camping vinden we het vakantiehuis waar JM één jaar is geworden. Het staat er nog steeds: Maupertuus. JM heeft het nog een keer gezien toen hij vijf was en herinnert zich nog de vorm van het huis. En hoe zijn vader later bouwtekeningen ging maken om net zo’n huis te laten bouwen.
Tegen achten zijn we weer op de Stortemelk We koken een pannetje soep en sluiten de avond af met een borreltje in De Bolder, waar veel van het De Waard-volk relaxed de avond afsluit.

Joke