Vrijdag 16 juni 2017

Zamora
0 km totaal 714 km

Dit wordt al onze laatst geplande rustdag deze reis. Allemaal zo gepland, omdat we dan in een stad zijn, waarvan we hopen dat die de moeite waard is.
Gisteren hadden we al door dat dit zeker voor Zamora geldt.
Ook hier hebben de verschillende periodes van de geschiedenis hun sporen na gelaten. Zo zijn er alleen al 24 Romaanse kerken op een bevolking van ruim 60.000 mensen.
Het meest bekend is Zamora om zijn Semana Santa, de heilige week voor Pasen.
Een week met vele processies, net als elders in Spanje, maar die van Zamora schijnt de oudste papieren te hebben.
We besluiten om vandaag ons te beperken tot het bezoeken van wat kerken en het museum van de Semana Santa.
We willen ons even onderdompelen in een traditie die voor protestanten in Nederland niet direct parallellen heeft, qua drama, ook al doet JM elk jaar weer erg zijn best met het spelen van de kruiswegstaties van Liszt. Misschien doen we nog ideeën op.

In het museum van de Semana Santa, dat we na ons heerlijke menú del día bezoeken zien we de verhalen van Jezus op weg naar het kruis uitgebeeld met levensechte beelden, van de 17e eeuw tot vrij recent. Deze taferelen staan op enorme plateaus (paseos) die op verschillende dagen óf overdag óf 's nachts door de stad worden gedragen. De dragers lopen onder dit plateau op sandalen of blote voeten.
Daar omheen lopen voornamelijk mannen met monniksgewaden met daarbij enorme puntmutsen (caperuzos) met gaten voor de ogen, zoals we die kennen van de Ku Klux Klan, hoewel die weer niets van katholieken moest hebben.
Die mutsen stammen uit de Middeleeuwen en werden opgezet bij gestraften die boete moesten doen. Aan de kleur kon je zien hoe zwaar het vergrijp was.

Iedere dag en nacht heeft zijn eigen processies, waarbij steeds een andere broederschap of zusterschap aan de bak moet. Sommigen van die clubs hebben wel een paar duizend leden. En dan zijn er tientallen clubs.
De nachtelijk processies zijn vaak mediterend in stilte met fakkels. Slechts een omfloerste trom geeft het loopritme aan. Soms is er meerstemmig mannengezang.
Overdag is er meer spektakel en muziek. Je ziet ook kinderen met de puntmutsen op. Na de eerste communie mogen ze meedoen.

We zien een film over de processies en bekijken de beelden van het museum. We begrijpen nu ook meer de bloederige taferelen die we in de vijf kerken zagen die we vanmorgen bezochten.
Jezus wordt uitgebeeld, hangend of liggend, met enorme wonden, waar vooral heel veel bloed uit moet lopen.
Dat zo'n kruisiging niet een zachtzinnige straf was snap ik, maar wat maakt het dat het inwonertal van Zamora in de Semana Santa vervijfvoudigd? Daar kan in Leiden zelfs 3 oktober niet aan tippen.

Ik blijf nadenken over wat mensen beleven in het kijken naar deze processies. De Passion komt boven drijven. Is dat onze equivalent? Voor mij is dat te nep en commercieel, maar er zijn mensen die dit echt raakt.

Het enige wat voor mij overblijft is de verwondering over wat mensen drijft en hoe zulke gebruiken generatie op generatie levend gehouden worden.
En dan maar hopen dat het zien en mediteren over zoveel lijden vredelievende mensen oplevert.
Maar dan bedenk ik opeens dat een groot deel van deze mensen net zo enthousiast wordt over een heel ander bloederig spektakel, het stierenvechten.
Ook hier wordt ingezoemd op bloederige wonden en wordt dag in dag uit op tv het lijden zeer aanschouwelijk in beeld gebracht.

We lopen nog een laatste keer door de inmiddels bekende straatjes. Ik koop het jurkje dat ik gisteren net na aankomst al zag. Eindelijk, na drie jaar in een van mijn twee zwarte stippenjurkjes te lopen, iets nieuws. En dat voor € 7,99.

We doen inkopen voor morgen, omdat er volgens ons gidsje niet veel voorzieningen zijn onderweg.

Het plan is dat we nu zeven dagen achter elkaar gaan fietsen. Qua kilometers soms niet erg veel, maar wat klimmen betreft pittiger dan tot nu toe. Daarbij hadden we ook gedacht dat het in het noorden koeler zou zijn, maar de vooruitzichten zijn anders.
Het blijft nu dus zeven dagen tropenrooster.

Joke