Zaterdag 10 juni 2017

Plasencia
0 km totaal 463 km

Niet fietsen vandaag. Toch hadden we het plan om op tijd Plasencia te bekijken, omdat het alweer heel warm wordt.
Kennelijk komen we alleen voor fietsen vroeg ons bed uit, want vanmorgen is het laat als we de tent uit kruipen. Rustig een ontbijtje doen en krantje lezen.
Pas tegen 12:00 uur gaan we op weg. Het is ruim vier kilometer lopen langs de rivier, maar de schaduw is beperkt, omdat de zon alweer recht naar beneden schijnt.

Het is het weekend van de 'feria', het jaarlijkse feest van de stad. We zijn benieuwd wat er te beleven is.
Om 13.15 uur staan we voor de kathedraal. Deze sluit om 14.00 uur, dus: gelijk naar binnen. Heerlijk afkoelen, een stempel halen en een race-audiotour door de oude en nieuwe kathedraal. Het geheel is onlangs met veel zorg gerestaureerd en er is veel moois te bekijken.

Dan naar het feest op het grote plein. Heel veel herrie en heel veel bier. Een deel van de herrie bestaat uit een grote groep slagwerkers. Allerlei trommels, bespeeld door een groep van acht tot tachtig. Ze maken er een echt feestje van en krijgen het publiek mee.
De andere herrie komt uit enorme boxen en is dusdanig hard dat het plein voor ons niet meer leuk is.

We zoeken een eettentje in de straatjes er omheen en vinden helemaal niets.
Uiteindelijk zien we aan de rand van het centrum een enorm terras, met zeker 30 tafeltjes, maar geen parasols. Dat zouden wij in Nederland toch echt anders doen. Gelukkig is er ook een 'binnen' met airco. En binnen is heel klein en er zit nauwelijks iemand.
Wij blijven er heel lang zitten, gewoon omdat het er lekker koel is en omdat ze lekkere broodjes hebben met verse sinaasappelsap.

Plasencia kan wat ons betreft de boom in en wij wandelen, weer in de brandende zon, terug naar de camping.
Gewoon lekker zwemmen, biertje en tinto de verano. En JM speelt nog wat op zijn miniklavier, om dat wat hij tijdens het fietsen bedenkt even in het echt te horen. En ik doe natuurlijk mijn wasje.
En net als gisteravond eten we weer bij het campingrestaurant. Er zijn twee heel verschillende obers. De ene staat er al vanaf vanmorgen. Hij is iets boven de zestig en zou ook zomaar buschauffeur kunnen zijn. Hij doet steeds zeer charmant tegen mij en ik speel het spelletje vrolijk mee, totdat hij ook knipoogjes geeft als ik me richting toiletten begeef. Gelukkig blijft het bij knipoogjes.

De andere ober is een chagrijnige versie van Tijl Beckand (cabaretier) en keek ons gisteravond weg toen wij als laatsten het terras verlieten.
Ook vanavond houdt hij van tempo, maar dan komt de buschauffeur weer met buiginkjes en veelbetekenende blikken rust brengen. Van hem mogen we er best wat langer over doen.
Aan het eind van de avond bedank ik hem voor alles en vertel hem over onze tocht. En natuurlijk hoort hij vol bewondering ons verhaal aan.
Het is goed dat we morgen weer gaan fietsen. En het wordt maar 38 graden.

Joke