Zaterdag 18 juli 2015

l'Eucaliptus - l'Hospitalet de l'Infant
62 km totaal 1164 km

We beginnen de dag met een heerlijke duik in de zee. Vreemde uitdrukking eigenlijk: 'duik in de zee'. Het is fysiek wel mogelijk om een duik te nemen, maar ermee beginnen kan niet. Zoals te verwachten in dit vlakke landschap moet je eerst minuten door de zee lopen, tot het water, voeten eerst, dan enkels, en langzaamaan knieën, voor er überhaupt sprake kan zijn van een duik. En dan heb je nog Joke. Een duik veronderstelt immers dat je met je hele lichaam, tenminste een seconde, onder water bent. Maar Joke heeft problemen met het natmaken van haar haar. Dan moet er gelijk shampoo in en moet er een föhn in de buurt zijn. Wat dat laatste betreft probeer ik haar duidelijk te maken dat het hier al snel 35 graden wordt en dat je de windkracht, als die er al niet is, zelf kan oproepen door te fietsen. Spanje is één grote föhn. Joke zwicht natuurlijk niet voor mijn argumenten en houdt daarmee het hoofd boven water.
Eerlijk gezegd ben ik ook een beetje voorzichtig, omdat ik mijn bril op heb. Is lastig terugvinden zo'n glazen geval op de bodem. En ik zie meer van de omgeving als ik mijn bril óp heb. 50 meter verderop zwemt een vrouw topless.

We polderen terug door de natte rijstvelden. Joke geniet. Niets zo interessant voor een boer'ndochter als andere culturen. Hier dus: rijstcultuur. Hoe zouden ze dat nu oogsten? Joke verwacht elk moment een kudde Aziatische vrouwtjes met van die aardige hoedjes op. Ik hou me meer met taal bezig: de opzichter over die pluksters is de 'rijstleider'. Ze werken allemaal ('rijstgezelschap') voor het 'rijstbureau' en als het echt té nat wordt is er een 'rijstverzekering'.

Na de polder rijden we langs de kust naar l'Hospitalet. We staan direct aan zee! We koken zelf en het gaat spontaan regenen! Het deert ons niet. Even gaan we de tent binnen om te schuilen en meteen vallen we over elkaar heen in slaap.
Toch vermoeiend kennelijk dat fietsen.

Jan Marten