Maandag 30 juni 2014

Gurat - Minzac
75 km totaal 271 km

Ontbijten in de zon met heerlijk warm stokbrood en croissantjes op een terras helemaal voor onszelf.
We vertrekken om 9 uur. Voor ons doen heel vroeg.
We fietsen door een licht glooiend landschap met alleen het geluid van vogels en onze fietsen. Op zulke momenten begin ik soms spontaan te zingen. Vandaag gaat het laatje met psalmen open. Verschillende melodieeën en teksten door elkaar, soms aangevuld met eigen woorden. Het moet er even uit kennelijk.
Opeens een ree midden op de weg. We staan een tijdje heel dichtbij haar/hem. Ze is niet bang. Een langs scheurende auto verstoord het plaatje. Vooral de vrouwelijke chauffeurs komen op dit soort weggetjes in moordend tempo langs. Vandaar dat we meestal achter elkaar fietsen.
We zien het eerste zonnebloemveld helemaal in bloei.
De vele (bijna) gele velden nodigen uit tot mijmeren. De ene bloem vol in bloei. De andere, aan de rand van het veld bij bomen, kansloos om ooit tot bloei te komen.
Het leven kan hard zijn, ook voor zonnebloemen.
In het plaatsje Aubeterre bekijken we de Église Monolithe St.-Jean uit de 12e eeuw. Een kerk helemaal uitgehouwen in de bergwand. Waarschijnlijk een uitbreiding van de grotten waar de eerste christenen in het geheim diensten hielden. De enorme ruimte met een bovengalerij is heel indrukwekkend. Er zijn ook heel veel graven gevonden van pelgrims en dat geeft je dan wel weer te denken.
We mogen gratis naar binnen omdat we pelgrims zijn. Dat is toch wel een speciaal gevoel en het heeft ook de opdracht in zich dat we ons zeer geïnteresseerd moeten gedragen.
Tegelijk met ons zijn er groepen basisschoolkinderen, alle leeftijden door elkaar. Ze krijgen uitleg over de kerk en maken buiten prachtige tekeningen. Het gebeurt allemaal heel relaxed en ziet er idyllisch uit, zoals we vaker constateren bij het zien van het leven op het platteland.

Voor ik verder ga, wil ik onze grootste vriend tijdens onze reis voorstellen: Clemens.
Het is Clemens Sweerman, de schrijver van de routeboekjes. Veel handige informatie en de routebschrijving. Verder heeft Clemens onderweg stickers geplakt om de route aan te duiden. Vaak ook niet of ze zijn verwijderd, maar áls je ze ziet, is het heel handig.
Dit jaar heb ik hem even gesproken op de wandel- en fietsbeurs bij de pelgrimsstand. Na een tijdje gezellig kletsen riep ik opeen uit: 'Dan ben jij de man van de boekjes'. Clemens heeft nu dus een gezicht gekregen. Soms mopperen we even op hem, maar we hebben vooral bewondering voor de enorme klus die het moet zijn om zulke boekjes te maken en bij te houden.
Dankzij Clemens komen we om 17.30 uur op een weer uitgestorven camping aan, maar we kunnen er wel pizza eten, want verder is er niets in de buurt en winkels waren er vandaag ook nauwelijks.
Omdat de douche niet werkt, mogen we de douche van een stacaravan gebruiken. Daar laden we natuurlijk ook onze telefoons en accu's op. Ons tentje staat ernaast. We hebben daarom ook nog een privé terras. En dat allemaal voor € 10.
We sluiten de dag af met verslagen schrijven. JM typt mijn versle van dag 2 over op zijn telefoon, omdat het niet lukt om het te plaatsen, ondaks de WiFi. Wel een gedoe allemaal, maar uiteindelijk lukt het via deze omweg.
En omwegen zullen er nog meer komen.

Joke