Woensdag 10 juli 2013

St.-Amand-Montrond - Neuvy-St.-Sépulchre
82 km totaal 879 km

We zien de eerste velden met zonnebloemen. Nu nog in knop, even later staan er al een paar in bloei. We komen steeds zuidelijker.
Het is opnieuw stralend weer, soms iets te veel voor de inspanningen die we moeten leveren, want er moet nu weer meer geklommen worden. Na zo'n klim loopt het echt in stralen langs je lijf.
Wat fijn is het dan dat er zoveel kerkjes op de route staan. Natuurlijk kijken we naar het gebouw van binnen en van buiten, maar we gaan vooral naar binnen vanwege de weldadige koelte. Her 'schuilen in de schaduw van de Allerhoogste' krijgt voor mij opeens betekenis.
Soms omarm ik een van de pilaren. Prinses Irene doet dit met bomen, maar neem van mij aan. Zo'n pilaar heeft een sterke revitaliserende werking en geeft ook nog een spirituele oppepper.
Daarnaast moeten we veel drinken. Liters water gaan er doorheen, vruchtensap, orangina en koffie, thee en drinkbouillon. Voor deze laatste dranken zijn twee van onze vier thermosflessen gevuld met kokend water.
Wel is het even schrikken als ik buiten adem en gutsend van het zweet de top bereik en door een heel attente JM de thermosfles krijg aangereikt. Ik neem een slok en even voel ik me een koffiezetapparaat. Ik spuug het hete water uit. Gelukkig niets verbrand en de koude slok erna is extra verfrissend.
Soms stoppen we nog bij een cafeetje als dat gewenst is voor een sanitaire stop voor het grotere werk. Hoewel ook dit best in de vrije natuur kan, heeft dit niet onze voorkeur.
En zo ploeteren we voort.

We maken een goed plan. We vinden dat we tussen de middag in La Châtre eens een keer een 'plat du jour' kunnen nemen. Kost niet veel en dan hoeft er vanavond niet gekookt te worden.
Goed plan. Maar het is warm en 10 km is opeens een enorme afstand. Mijn benen willen niet meer.
Bij een mooi landhuis (niet zichtbaar, maar we denken dat het er is) stoppen we. Voor het enorme smeedijzeren hekwerk gaan we in het gras zitten. Even later komt er een auto aan het hekwerk gaat automatisch open. Vast de eigenaar.....hij kijkt verstoord naar ons landlopers. Wij eten brood, drinken orangina en drinkbouillon en eten nog een energiereepje. Nu moet het gaan. Het lijkt nog een dag te duren. Om mijn gedachten te verzetten, verzin ik ons menu voor vanavond, want er moet nu wel gekookt worden. Ik ga zelf paella maken en een lekkere salade. Er is vast wel een grote supermarkt.....
Eindelijk bereiken we Neuvy-St. Sépulchre. We bekijken de bijzondere kerk. In de 11e eeuw was hier al een pelgrimskerk. Deze werd vrij snel weer gesloopt en er werd een nieuwe kerk gebouwd, naar voorbeeld van de heilige grafkerf (St. Sépulchre), door een groep pelgrims die in Jeruzalem waren geweest. Een ronde kerk werd het. Al snel kwam het bericht dat de grafkerk in Jeruzalem was verwoest en dat deze door kruisvaders was hersteld en er een rechthoekig deel was aangebouwd. Dit moest ook in Neuvy gebeuren. De huidige kerk is dan ook heel bijzonder: een rond en rechthoekig gedeelte.

Er is geen grote supermarkt, wel een kleintje met een zeer beperkt assortiment. Een koud biertje voor JM en witte wijn voor bij het eten. Die koelen in onze campingkoelkast (vuilniszak gevuld met koud water).
Het wordt een voedzame linzensoep op een eenvoudige camping municipal, maar als we in de avondzon bij ons tentje zitten zijn we twee heel gelukkige mensen.

Joke