Dinsdag 9 juli 2013

Nevers - Saint Amand Montrond
79 km totaal 797 km

We staan lekker vroeg op. Joke tenminste. Ik blijf altijd nog één of twee minuten langer liggen. Zoals eerder gemeld, gaat het deze vakantie op de minuut nauwkeurig...
In ieder geval vertrekken wij om 7:15 u. Dan moeten we wel nog even terug de stad in om brood te kopen en aan de Loire te ontbijten.
Nevers ontwaakt. Het verkeer wordt drukker. Er ontstaat langzamerhand een file op de brug.
Om 8:00 u zitten we echt op de fiets.

De route van vandaag gaat door aansluitende rivierdalen, van de Loire en de Allier. Later de Cher.
Omdat het hoogteverschil door de dalen gering is, leende de streek zich ook uitstekend voor de aanleg van kanalen. Ze zijn vanaf het begin van de 19e eeuw gegraven om makkelijker vracht te vervoeren. We rijden langs een aantal kanalen, o.m. ook langs het inlaatpunt van de schepen. De plek dus waarvandaan de schepen vanaf de rivier (de Allier) het kanalensysteem in konden varen. Wonderlijk ingewikkelde constructies, die men een beperkt aantal jaren gebruikt heeft. De vaarwijze per boot werd snel ingehaald door de komst van de trein.
Sommige delen zijn nu nog/weer voor het toerisme in gebruik. Maar vrachtvaart zie je niet. De enige vrachtvervoerders lijken wij te zijn, op de jaagpaden (voor de paarden van vroeger dus) die langs de kanalen lopen.
Ook fietsen we langs een aquaduct van het Canal lateral à la Loire over de Allier. Bijzonder. En we rijden langs het Canal de Berry, een 261 km lang kanaal met maar liefst 97 sluizen! En dan ooit met paarden: het zal vroeger niet erg snel gegaan zijn.
Het kanaal wordt niet meer gebruikt, de sluizen liggen er verroest en verlaten bij. Een beetje zoal het Apeldoorns Kanaal, dat overigens ook een lateraal kanaal is (langs de rivier, hier dus de IJssel) en in vrijwel dezelfde periode (1830) werd aangelegd.
Maar wat een minibootjes waren dat in het Canal de Berry! De sluizen waren zo smal: nog geen anderhalve meter. Geen wonder dat het kanaal in onbruik raakte. Ook hier loopt het qua jaartallen gelijk op met het Apeldoorns kanaal. Nog tien, twintig jaar na de Tweede Wereldoorlog hebben beide kanalen gefunctioneerd. Toen was het uit. Nog een overeenkomst: er is bij beide kanalen een breed gedragen wens om ze te heropenen. Maar dat kost zoveel, dat tot nu toe slechts twee korte stukjes bevaarbaar zijn gemaakt. Ook weer: bij beide kanalen.

Na dit exposé mag duidelijk zijn dat we vandaag niet veel geklommen hebben. Als het op het Aprldoorns kanaal lijkt, zal dat toch zeker niet! Bij een enkel stukje van de omgeving riep ik: 'Veluwe!' of 'Betuwe!' Of 'Molenaarsgraaf!'
Maar ook zagen we Apremont, één van de mooiste Franse dorpjes. En dat leek wel heel erg Bretons of zelfs Engels.

Maf eigenlijk: je rijdt ver van huis en gaat alles relateren aan jou bekende zaken. Een mens heeft de behoefte om te classificeren. Als alles als nieuwe gegevens moet worden geïnterpreteerd, is dat veel te veel voor een mens.
Ik ben benieuwd wat we morgen zien!

Jan Marten