Woensdag 16 mei 2012
Door: Jan Marten en Joke
Blijf op de hoogte en volg Jan Marten en Joke
16 Mei 2012 | Frankrijk, Poitiers
Poitiers
Het leven wordt weer steeds zonniger. Vannacht wel 5 uur achter elkaar geslapen en de zon schijnt. Wel ben ik wat chagrijnig, omdat ik me me wel realiseer dat we vrijdag al weer thuis zijn en dan toch een weekje minder vakantie heb gehad, maar aan de andere kant: ik heb mijn blinde darm nog en geen stoma met de Franse slag.
Nu maar wat aansterken om de reis van vrijdag en dan vooral het sjouwen van de fiets en de bagage in en uit de diverse treinen te kunnen (we moeten 2 of 3 keer overstappen).
Eerst wat winkeltjes afstruinen voor het ultieme kleine cadeautje voor de kids. Is een beetje familietraditie. Altijd moeilijk, maar er zijn wel erg leuke winkeltjes,
Dan weer verantwoord lunchen en weer rusten. Ik lijk wel 80.
Later op de middag naar het musée Sainte-Croix, waar vanaf vandaag een nieuwe tentoonstelling is 'Amor à Mort''.
Klinkt gezellig, dachten we. Het gaat om opmerkelijke Gallische grafvondsten in de omgeving van Poitiers uit het begin van onze jaartelling. Zelfs kleine glazen flesjes met oortjes en dopjes helemaal intact.
De rest van het museum is van alles wat.
We blijven vooral stilstaan bij vier linnen doeken van 6 bij 2 meter van Jacques Villeglé (voor de kunstkenners - ik niet dus), waarop met een sociopolitiek alfabet (sommige letters zijn vervangen door tekens: davidsster, SS, vredeteken etc.). Het is de tekst van een 12e eeuwse gids voor pelgrims naar Compostella, met het verhaal van twee pelgrims die in Poitiers bij diverse mensen onderdak vroegen, maar niet kreeg. Tenslotte vonden ze onderdak bij een heel arme man. Die nacht brandden in Poitiers de straten af van de mensen die niet gastvrij waren geweest. Het huisje van de arme man bleef gespaard.
Nu begrijpen we waarom iedereen zo vriendelijk en gastvrij is in Poitiers...
Na het museum weer even rusten en dan weer naar een tentje om te eten, wat we vanmiddag al hebben uitgekozen, omdat ze pizza's muzikale namen hebben. Ze draaien er heerlijke oude jazz en rond 21.30 komen er twee gitaristen, dan nog twee, een violist en sopraansax. O ja, wandelt ook nog de bassist van JM van gister binnen. En dan ook nog heel goed en maar 8 man publiek en de super aardige barman. Dan maar een keer laat naar bed en toch wat wijntjes. De andere zooi helpt toch nauwelijks.
Ik maak dit verslag en JM geniet van oor tot oor. En dat is best wel veel.
Joke
Het leven wordt weer steeds zonniger. Vannacht wel 5 uur achter elkaar geslapen en de zon schijnt. Wel ben ik wat chagrijnig, omdat ik me me wel realiseer dat we vrijdag al weer thuis zijn en dan toch een weekje minder vakantie heb gehad, maar aan de andere kant: ik heb mijn blinde darm nog en geen stoma met de Franse slag.
Nu maar wat aansterken om de reis van vrijdag en dan vooral het sjouwen van de fiets en de bagage in en uit de diverse treinen te kunnen (we moeten 2 of 3 keer overstappen).
Eerst wat winkeltjes afstruinen voor het ultieme kleine cadeautje voor de kids. Is een beetje familietraditie. Altijd moeilijk, maar er zijn wel erg leuke winkeltjes,
Dan weer verantwoord lunchen en weer rusten. Ik lijk wel 80.
Later op de middag naar het musée Sainte-Croix, waar vanaf vandaag een nieuwe tentoonstelling is 'Amor à Mort''.
Klinkt gezellig, dachten we. Het gaat om opmerkelijke Gallische grafvondsten in de omgeving van Poitiers uit het begin van onze jaartelling. Zelfs kleine glazen flesjes met oortjes en dopjes helemaal intact.
De rest van het museum is van alles wat.
We blijven vooral stilstaan bij vier linnen doeken van 6 bij 2 meter van Jacques Villeglé (voor de kunstkenners - ik niet dus), waarop met een sociopolitiek alfabet (sommige letters zijn vervangen door tekens: davidsster, SS, vredeteken etc.). Het is de tekst van een 12e eeuwse gids voor pelgrims naar Compostella, met het verhaal van twee pelgrims die in Poitiers bij diverse mensen onderdak vroegen, maar niet kreeg. Tenslotte vonden ze onderdak bij een heel arme man. Die nacht brandden in Poitiers de straten af van de mensen die niet gastvrij waren geweest. Het huisje van de arme man bleef gespaard.
Nu begrijpen we waarom iedereen zo vriendelijk en gastvrij is in Poitiers...
Na het museum weer even rusten en dan weer naar een tentje om te eten, wat we vanmiddag al hebben uitgekozen, omdat ze pizza's muzikale namen hebben. Ze draaien er heerlijke oude jazz en rond 21.30 komen er twee gitaristen, dan nog twee, een violist en sopraansax. O ja, wandelt ook nog de bassist van JM van gister binnen. En dan ook nog heel goed en maar 8 man publiek en de super aardige barman. Dan maar een keer laat naar bed en toch wat wijntjes. De andere zooi helpt toch nauwelijks.
Ik maak dit verslag en JM geniet van oor tot oor. En dat is best wel veel.
Joke
-
17 Mei 2012 - 07:07
Wilma:
Fijn dat je weer wat opknapt, Joke. Ik wens jullie een heel voorspoedige terugreis. -
17 Mei 2012 - 07:16
Gerda:
Blij te horen dat je je weer wat beter voelt. Geniet nog van je laatste dag en goede reis morgen. -
17 Mei 2012 - 09:10
Marleen Melis:
Wat een bewondering heb ik voor jullie! Beste JM en Joke, eindelijk een reactie, terwijl ik jullie avonturen wel trouw heb gelezen. Vele kilometers fietsen en dan getroffen worden door een heel vervelend virus dat de plannen danig in de war schopt. Sterkte met de terugreis. -
17 Mei 2012 - 22:25
Uke:
w een chnde dt ze die pier niet bnnen lieen! -
17 Mei 2012 - 22:27
Auke:
oke, waarbenjij nu snapt het sociopolitieke alfabet nog niet helemaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
